مشخصات محصول
پرفنازین 4mg قرص خوراکی
PERPHENAZINE 4mg ORAL TABLET
مشخصات محصول
-
نام عمومی انگلیسیPERPHENAZINE 4mg ORAL TABLET
-
نام برند انگلیسی
-
نام عمومی فارسیپرفنازین 4mg قرص خوراکی
-
نام برند فارسی
-
سازندهداروسازی خوارزمی
-
کد eRxeRx123197
نقد و بررسی
پرفنازین 4mg قرص خوراکی
PERPHENAZINE 4mg ORAL TABLET
1 ـ پرفنازین در افراد دچاربیماری های قلبی ـ عروقی، عروق مغزی،پارکینسون، اختلالات تنفسی، صرع وعفونت حاد، صدمات کلیوی و کبدی باید بااحتیاط مصرف شود. 2 ـ در بیمارانی با سابقه یرقان، لوکوپنی،میاستنی گراو، کم کاری تیروئید،هیپرتروفی پروستات و گلوکوم با زاویه بسته، خصوص در افراد مسن با احتیاطمصرف گردد.
آثار خارج هرمی خصوص دیستونی، به ویژه با مقادیر مصرف زیادشایع تر بوده و در مصرف طولانی مدت دیسکینزی دیررس ممکن است بروز نماید.خواب آلودگی، سستی، کابوس شبانه،بی خوابی، بی ثباتی، افسردگی، خشکی دهان، یبوست، احتباس ادرار، تاری دید واحتقان بینی از عوارض شایع دارو هستند.
مصرف آن همراه باداروهای ضد آریتمی و نیز داروهای ضدهیستامین نظیر ترفنادین و آستمیزول یامسدد گیرنده بتا مانند سوتالول، خطربروز آریتمی بطنی را افزایش می دهد.داروهای ضد افسردگی خصوص انواع سه حلقه ای سبب افزایش غلظت خونی ونیز اثرات ضد موسکارینی این دارومی گردند. پرفنازین ممکن است باعث کاهش آستانه تشنج شده و با اثر داروهای ضد صرع مقابله نماید. مصرف این داروهمراه با داروهایی مانند متوکلوپرامید ولیتیوم خطر بروز عوارض خارج هرمی راافزایش می دهد. پرفنازین با اثر داروهای ضد پارکینسون مانند بروموکریپتین ولوودوپا مقابله می نماید.
1 ـ مصرف این دارو درکودکان زیر سن 14 سال توصیه نمی شود. 2 ـ این دارو ممکن است ایجاد خواب آلودگی نموده و موجب اختلال در انجام کارهایی شود که نیاز به دقت و هشیاری دارند. موارد منع مصرف: همراه با سایر داروهای تضعیف کننده سیستم اعصاب مرکزی،همراه با سایر داروهای تضعیف کننده مغزاستخوان، در بیماری فئوکروموسیتوم، دربیماران مسن دچار آشفتگی و بی قراری نباید مصرف شود.
پرفنازین پس از مصرف خوراکی، سریع ولی ناکامل جذب گردیده تحت تاثیر متابولیسم عبور اول کبدی قرارگرفته و غیر فعال می گردد. متابولیت ها ومقدار ناچیز داروی تغییر نیافته عمدت ازراه ادرار و مقداری نیز از طریق صفرا دفع می گردند.
پرفنازین با مهار گیرنده های بعد سیناپسی دوپامینی در مسیرمزولیمبیک اثر درمانی خود را ایجادمی نماید. مهار گیرنده های دوپامینی درمسیر نیگرواستریاتال و توبرواینفندیبولاربه ترتیب با ایجاد اثرات خارج هرمی وافزایش ترشح پرولاکتین در ارتباط است .همچنین گیرنده های موسکارینی و نیز آلفاـ آدرنرژیک تا حدودی بوسیله این دارومهار می گردند.
پرفنازین در اسکیزوفرنی وحالات روانی، مانیا و درمان کمکی کوتاه مدت اضطراب شدید، تحریکات روانی حرکتی، هیجان و تحریکات رفتاری شدیدو ناگهانی، استفراغ و تهوع شدید به کارمی رود.مقدار مصرف: پرفنازین در حالاتی نظیراسکیزوفرنی یا سایر اختلالات روانی، مانیاو درمان کمکی کوتاه مدت اضطراب شدید،اغتشاشات روانی ـ حرکتی، هیجان ورفتارهای خطرناک ابتدا به میزان 4 میلی گرم 3 بار در روز تجویز و برحسب پاسخ دهی میزان مصرف حداکثر تا 24 میلی گرم روزانه تنظیم می گردد. در افراد مسن نصف تا یک چهارم افراد بزرگسال به کارمی رود.