مشخصات محصول
آلپرازولام 1mg قرص خوراکی
ALPRAZOLAM 1mg ORAL TABLET
مشخصات محصول
-
نام عمومی انگلیسیALPRAZOLAM 1mg ORAL TABLET
-
نام برند انگلیسی
-
نام عمومی فارسیآلپرازولام 1mg قرص خوراکی
-
نام برند فارسی
-
سازندهداروسازی تهران دارو
-
کد eRxeRx117064
نقد و بررسی
آلپرازولام 1mg قرص خوراکی
ALPRAZOLAM 1mg ORAL TABLET
آلپرازولام
آلپرازولام
ضد اضطراب و آرامبخش
توجه داشته باشید این دارو برای بیماری فعلی شما تجویز شده است، لذا از مصرف آن در موارد مشابه و یا توصیه آن به دیگران خودداری کنید.
1 ـ این دارو در درمان کوتاه مدت (فقط به مدت 2-4 هفته ) اضطراب شدید و ناتوان کننده که با بی خوابی یااختلالات سایکوتیک همراه است، مصرف می شود. 2 ـ با مصرف این دارو در بیمارانی که سابقه وابستگی به دارو داشته و یا دارای اختلال شدید شخصیتی هستند، احتمال وابستگی وجود دارد. 3 ـ این دارو در بیماری تنفسی و ضعف عضلانی و سابقه وابستگی دارویی، بااحتیاط مصرف شود. 4 ـ این دارو با ایجاد خواب آلودگی،براعمالی که نیاز به مهارت دارند، مثل رانندگی تأثیر می گذارد.
خواب آلودگی و سبکی سردر روز بعد، توهم و عدم تعادل، فراموشی،وابستگی، تحریک پذیری از عوارض جانبی شایع دارو می باشند.
هر دارو به موازات اثر درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه تمام این عوارض در یک فرد دیده نمی شود لیکن در صورت بروز هر کدام از عوارض زیر در فورا با پزشک مشورت کنید.
موارد با شیوع کمتر:
اضطراب، پریشانی، تپش قلب، کم شدن حافظه، افسردگی.
موارد نادر:
افکار غیر عادی شامل عدم درک محیط، احساس غیر واقعی بودن، بی قراری، تغییرات رفتاری مانند رفتار تهاجمی، رفتار عجیب و غریب، کاهش بروز احساسات یا طغیان خشم، تشنج، توهم (دیدن، شنیدن و احساس کردن چیزهایی که وجود ندارند)، کاهش فشار خون، ضعف عضلانی، راش پوستی یا خارش، درد گلو، تب و لرز، اختلال در خوابیدن، زخم یا درد در دهان و گلو (مداوم)، حرکات غیر عادی بدن و چشم ها، خونریزی و کبودی های غیر عادی، هیجان، عصبانیت یا تحریک پذیری غیر عادی، خستگی و ضعف غیر عادی (شدید)، زردی پوست و چشم ها.
عوارض جانبی زیر نیز ممکن است رخ دهند که نیاز به توجه پزشکی ندارند. این موارد ممکن است با ادامه مصرف دارو خود به خود از بین بروند، اما در صورتی که ادامه پیدا کردند و یا آزار دهنده شدند باید به پزشک مراجعه کرد.
موارد با شیوع بیشتر:
دستپاچگی یا عدم تعادل، گیجی یا سبکسری، خواب آلودگی، لکنت زبان.
موارد با شیوع کمتر یا نادر:
درد یا کرامپ شکمی یا معده، تاری دید یا تغییر در بینایی، تغییر در تمایلات جنسی یا توانایی، یبوست، اسهال، خشکی دهان یا افزایش تشنگی، احساس غلط از خوب بودن، سردرد، افزایش ترشحات ریه ها یا بزاق دهان، گرفتگی عضلات، تهوع یا استفراغ، اشکال در دفع ادرار، لرزیدن یا تکان خوردن، خستگی و ضعف غیر عادی.
عوارض قطع مصرف دارو:
موارد با شیوع بیشتر:
تحریک پذیری، عصبانیت، اختلال در حرف زدن.
موارد با شیوع کمتر:
درد یا کرامپ شکمی، پریشانی، ضربان تند قلب، افزایش حس شنوایی، افزایش حساسیت به لمس کردن و درد، افزایش تعریق، کاهش احساس واقعیت، افسردگی روانی، تهوع یا استفراغ، حساسیت چشمها به نور، احساس سوزن سوزن شدن، لرزیدن یا تکان خوردن.
موارد نادر:
پریشانی در زمان، مکان یا شخص، تشنج، احساس بد گمانی یا بی اعتمادی، توهم (دیدن، شنیدن و احساس کردن چیزهایی که وجود ندارند).
علائم مصرف بیش از حد و علائم مصرف این دارو به همراه داروهای مضعف CNS:
پریشانی (مداوم)، تشنج، خواب آلودگی (شدید) یا کما، لرزش، ضربان قلب کند، واکنش کم، لکنت زبان (مداوم)، تلوتلو خوردن، اختلال در تنفس، ضعف (شدید).
هر دارو به موازات اثر درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه تمام این عوارض در یک فرد دیده نمی شود لیکن در صورت بروز هر کدام از عوارض زیر در فورا با پزشک مشورت کنید.
موارد با شیوع کمتر:
اضطراب، پریشانی، تپش قلب، کم شدن حافظه، افسردگی.
موارد نادر:
افکار غیر عادی شامل عدم درک محیط، احساس غیر واقعی بودن، بی قراری، تغییرات رفتاری مانند رفتار تهاجمی، رفتار عجیب و غریب، کاهش بروز احساسات یا طغیان خشم، تشنج، توهم (دیدن، شنیدن و احساس کردن چیزهایی که وجود ندارند)، کاهش فشار خون، ضعف عضلانی، راش پوستی یا خارش، درد گلو، تب و لرز، اختلال در خوابیدن، زخم یا درد در دهان و گلو (مداوم)، حرکات غیر عادی بدن و چشم ها، خونریزی و کبودی های غیر عادی، هیجان، عصبانیت یا تحریک پذیری غیر عادی، خستگی و ضعف غیر عادی (شدید)، زردی پوست و چشم ها.
عوارض جانبی زیر نیز ممکن است رخ دهند که نیاز به توجه پزشکی ندارند. این موارد ممکن است با ادامه مصرف دارو خود به خود از بین بروند، اما در صورتی که ادامه پیدا کردند و یا آزار دهنده شدند باید به پزشک مراجعه کرد.
موارد با شیوع بیشتر:
دستپاچگی یا عدم تعادل، گیجی یا سبکسری، خواب آلودگی، لکنت زبان.
موارد با شیوع کمتر یا نادر:
درد یا کرامپ شکمی یا معده، تاری دید یا تغییر در بینایی، تغییر در تمایلات جنسی یا توانایی، یبوست، اسهال، خشکی دهان یا افزایش تشنگی، احساس غلط از خوب بودن، سردرد، افزایش ترشحات ریه ها یا بزاق دهان، گرفتگی عضلات، تهوع یا استفراغ، اشکال در دفع ادرار، لرزیدن یا تکان خوردن، خستگی و ضعف غیر عادی.
عوارض قطع مصرف دارو:
موارد با شیوع بیشتر:
تحریک پذیری، عصبانیت، اختلال در حرف زدن.
موارد با شیوع کمتر:
درد یا کرامپ شکمی، پریشانی، ضربان تند قلب، افزایش حس شنوایی، افزایش حساسیت به لمس کردن و درد، افزایش تعریق، کاهش احساس واقعیت، افسردگی روانی، تهوع یا استفراغ، حساسیت چشمها به نور، احساس سوزن سوزن شدن، لرزیدن یا تکان خوردن.
موارد نادر:
پریشانی در زمان، مکان یا شخص، تشنج، احساس بد گمانی یا بی اعتمادی، توهم (دیدن، شنیدن و احساس کردن چیزهایی که وجود ندارند).
علائم مصرف بیش از حد و علائم مصرف این دارو به همراه داروهای مضعف CNS:
پریشانی (مداوم)، تشنج، خواب آلودگی (شدید) یا کما، لرزش، ضربان قلب کند، واکنش کم، لکنت زبان (مداوم)، تلوتلو خوردن، اختلال در تنفس، ضعف (شدید).
مصرف توأم این داروبا داروهای مضعف CNS مثل داروهای ضد جنون و داروهای ضد زیادی فشارخون مسدد گیرنده آلفا آدرنرژیک وداروهای ضد هیستامین موجب افزایش تضعیف CNS می گردد. متابولیسم این دارو توسط سایمتیدین مهار و توسطریفامپین افزایش می یابد. این دارو با اثر لوودوپا ضدیت می کند.
1 ـ در سالمندان، افرادناتوان، وجود اختلال کبد و کلیه، مقدارمصرف دارو کاهش یابد. 2 ـ از مصرف طولانی مدت این دارو وسپس قطع ناگهانی آن اجتناب شود. 3 ـ در کودکان، این دارو فقط برای کاهش اضطراب شدید ناشی از ترس (مثلا قبل ازجراحی ) که موجب بی خوابی شده است استفاده گردد. موارد منع مصرف: این دارو در مواردضعف تنفسی، نارسایی حاد ریوی، اختلال شدید کبدی، وجود ترس، وسواس وسایکوز مزمن نباید مصرف شود. ضمن نباید به تنهایی در افسردگی یا اضطراب همراه با افسردگی تجویز گردد.
راهنماییهای عمومی
1- در صورت حساسیت به بنزودیازپین ها، مواد دیگر، غذاها، مواد محافظ و رنگ ها پزشک را مطلع سازید.
2- اکثر عوارض جانبی این دارو در سالمندان و کودکان که به این دارو حساس ترند رخ می دهد. به خصوص خواب آلودگی در روز در سالمندان نسبت به جوان ترها که این دارو را برای اختلال خواب مصرف می کنند بیشتر مشاهده می شود. آسیب های ناشی از افتادن هنگام مصرف این دارو ممکن است بیشتر در سالمندان رخ دهد.
3- در صورت مصرف همزمان ساير داروها با این دارو مانند داروهای مضعف سیستم عصبی مرکزی، فلووکسامین، نفازودون، ایتراکونازول و کتوکونازول پزشك را مطلع سازید.
4- در صورت ابتلا به بیماری های اعتیاد به مواد مخدر و یا سابقه آن، بیماریهای مغزی، اشکال در بلع (در کودکان)، بیماری های مزمن ریوی نظیر آمفیزم، آسم و برونشیت، بیش فعا لی، افسردگی روانی، بیماریهای روانی (شدید)، میاستنی گراویس، پورفیریا، اشکال در تنفس هنگام خواب، صرع و یا سابقه تشنج، گلوکومای حاد با زاویه بسته، بیماری های کبدی و کلیوی پزشک را مطلع سازید.
5- دارو را طبق دستور پزشک و با همان مقدار تجویز شده مصرف کنید.
6- چنانچه دارو را به طور مرتب مصرف می کنید، در صورتی که یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید به محض به یاد آوردن مصرف کنید ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد، از مصرف این نوبت خودداری کنید و برنامه معمول دارویی خود را ادامه دهید و مقدار مصرف را نیز دو برابر نکنید.
مصرف در بارداری و شیردهی
بارداری:
مصرف این دارو در دوران بارداری به خصوص هفته های آخر آن ممکن است باعث اعتیاد جنین شود. همچنین ممکن است باعث ایجاد اختلال دمای بدن، مشکلات تنفسی، مشکلات تغذیه ای، خواب آلودگی و ضعف عضلانی در نوزاد گردد. بهرحال چنانچه باردارید و یا قصد بارداری دارید پزشک را مطلع سازید.
شیردهی:
این دارو در شیر مادر ترشح می شوند و مشکلاتی مانند خواب آلودگی، اشکال در تغذیه و کاهش وزن نوزاد ایجاد می کنند. لذا مصرف این دارو در دوران شیردهی توصیه نمی شود.
موارد احتیاط
1- در طول مدت درمان برای بررسی پیشرفت درمان بطور مرتب به پزشک مراجعه کنید.
2- مصرف طولانی مدت این دارو ممکن است ایجاد وابستگی نماید و علائمی نظیر احساس نیاز شدید به ادامه مصرف و افزایش مقدار دارو و نیز عوارض قطع مصرف مانند تحریک پذیری، عصبانیت، اشکال در خوابیدن، کرامپ شکمی و احساس لرزش را به دنبال خواهد داشت.
3- در صورت احساس ایجاد وابستگی جسمی و یا روحی به این دارو با پزشک معالج مشورت نموده ومصرف آن را به صورت ناگهانی قطع ننما یید.
4- این دارو اثرات داروهای مضعف سیستم عصبی مرکزی نظیر آنتی هیستامین ها، تب یونجه، سرما خوردگی، آرام بخش ها، مسکن ها یا خواب آورها، مخدرها، باربیتوراتها، داروهای ضد صرع، شل کننده های عضلانی و بی حس کننده های موضعی (دندان پزشکی) را تشدید می نماید. لذا در صورت مصرف همزمان هر یک از آنها با این دارو پزشک را مطلع سازید.
5- در صورت مصرف بیش از حد این دارو بلافاصله به پزشک مراجعه نمائید زیرا ممکن است موجب بیهوشی و احتمالا مرگ شود.
6- این دارو ممکن است باعث خواب آلودگی شود لذا از انجام کارهائی که به هوشیاری کامل احتیاج دارند مثل رانندگی یا کار با ماشین آلات سنگین خودداری کنید.
شرایط نگهداری
1- دور از دید و دسترس کودکان نگهداری نمایید.
2- دور از نور و رطوبت و در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد نگهداری نمایید.
3- از نگهداری و مصرف داروی تاریخ گذشته خودداری کنید.
راهنماییهای عمومی
1- در صورت حساسیت به بنزودیازپین ها، مواد دیگر، غذاها، مواد محافظ و رنگ ها پزشک را مطلع سازید.
2- اکثر عوارض جانبی این دارو در سالمندان و کودکان که به این دارو حساس ترند رخ می دهد. به خصوص خواب آلودگی در روز در سالمندان نسبت به جوان ترها که این دارو را برای اختلال خواب مصرف می کنند بیشتر مشاهده می شود. آسیب های ناشی از افتادن هنگام مصرف این دارو ممکن است بیشتر در سالمندان رخ دهد.
3- در صورت مصرف همزمان ساير داروها با این دارو مانند داروهای مضعف سیستم عصبی مرکزی، فلووکسامین، نفازودون، ایتراکونازول و کتوکونازول پزشك را مطلع سازید.
4- در صورت ابتلا به بیماری های اعتیاد به مواد مخدر و یا سابقه آن، بیماریهای مغزی، اشکال در بلع (در کودکان)، بیماری های مزمن ریوی نظیر آمفیزم، آسم و برونشیت، بیش فعا لی، افسردگی روانی، بیماریهای روانی (شدید)، میاستنی گراویس، پورفیریا، اشکال در تنفس هنگام خواب، صرع و یا سابقه تشنج، گلوکومای حاد با زاویه بسته، بیماری های کبدی و کلیوی پزشک را مطلع سازید.
5- دارو را طبق دستور پزشک و با همان مقدار تجویز شده مصرف کنید.
6- چنانچه دارو را به طور مرتب مصرف می کنید، در صورتی که یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید به محض به یاد آوردن مصرف کنید ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد، از مصرف این نوبت خودداری کنید و برنامه معمول دارویی خود را ادامه دهید و مقدار مصرف را نیز دو برابر نکنید.
مصرف در بارداری و شیردهی
بارداری:
مصرف این دارو در دوران بارداری به خصوص هفته های آخر آن ممکن است باعث اعتیاد جنین شود. همچنین ممکن است باعث ایجاد اختلال دمای بدن، مشکلات تنفسی، مشکلات تغذیه ای، خواب آلودگی و ضعف عضلانی در نوزاد گردد. بهرحال چنانچه باردارید و یا قصد بارداری دارید پزشک را مطلع سازید.
شیردهی:
این دارو در شیر مادر ترشح می شوند و مشکلاتی مانند خواب آلودگی، اشکال در تغذیه و کاهش وزن نوزاد ایجاد می کنند. لذا مصرف این دارو در دوران شیردهی توصیه نمی شود.
موارد احتیاط
1- در طول مدت درمان برای بررسی پیشرفت درمان بطور مرتب به پزشک مراجعه کنید.
2- مصرف طولانی مدت این دارو ممکن است ایجاد وابستگی نماید و علائمی نظیر احساس نیاز شدید به ادامه مصرف و افزایش مقدار دارو و نیز عوارض قطع مصرف مانند تحریک پذیری، عصبانیت، اشکال در خوابیدن، کرامپ شکمی و احساس لرزش را به دنبال خواهد داشت.
3- در صورت احساس ایجاد وابستگی جسمی و یا روحی به این دارو با پزشک معالج مشورت نموده ومصرف آن را به صورت ناگهانی قطع ننما یید.
4- این دارو اثرات داروهای مضعف سیستم عصبی مرکزی نظیر آنتی هیستامین ها، تب یونجه، سرما خوردگی، آرام بخش ها، مسکن ها یا خواب آورها، مخدرها، باربیتوراتها، داروهای ضد صرع، شل کننده های عضلانی و بی حس کننده های موضعی (دندان پزشکی) را تشدید می نماید. لذا در صورت مصرف همزمان هر یک از آنها با این دارو پزشک را مطلع سازید.
5- در صورت مصرف بیش از حد این دارو بلافاصله به پزشک مراجعه نمائید زیرا ممکن است موجب بیهوشی و احتمالا مرگ شود.
6- این دارو ممکن است باعث خواب آلودگی شود لذا از انجام کارهائی که به هوشیاری کامل احتیاج دارند مثل رانندگی یا کار با ماشین آلات سنگین خودداری کنید.
شرایط نگهداری
1- دور از دید و دسترس کودکان نگهداری نمایید.
2- دور از نور و رطوبت و در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد نگهداری نمایید.
3- از نگهداری و مصرف داروی تاریخ گذشته خودداری کنید.
از راه خوراکی به سرعت جذب می شود. این دارو از طریق ادرار دفع می شود. نیمه عمر آن بین 12-15 ساعت می باشد.
این دارو با محل اتصال بنزودیازپین ها بر روی گیرنده گابا تداخل نموده و موجب تقویت اثر مهاری گابا درسیستم اعصاب مرکزی می شود.
آلپرازولام به عنوان ضداضطراب برای دوره های کوتاه مدت مصرف می شود.مقدار مصرف: 0.25 تا 0.5 میلی گرم 3 باردر روز (در سالمندان 0.25 میلی گرم 2 تا 3بار در روز) که در صورت نیاز تا حداکثر 3میلی گرم در روز افزایش می یابد. مصرف این دارو در کودکان توصیه نمی شود
مقدار و نحوه مصرف
مقادیر ذکر شده در زیر مقدار متوسط مصرف است و مقدار دقیق را پزشک تعیین می کند.
◄ برای درمان اضطراب:
- بزرگسالان: در ابتدا 25/0 تا 5/0 میلی گرم 3 بار در روز. در صورت نیاز ممکن است پزشک مقدار آن را افزایش دهد. حداکثر دوز مصرفی 4 میلی گرم در روز می باشد.
- کودکان تا 18 سال: مصرف و مقدار آن توسط پزشک تعیین می شود.
- سالمندان: در ابتدا 25/0 میلی گرم 2 تا 3 بار در روز. در صورت نیاز ممکن است پزشک مقدار آن را افزایش دهد.
◄ برای درمان اختلالات هراس گونه (panic):
- بزرگسالان: در ابتدا 5/0 میلی گرم 3 بار در روز. در صورت نیاز ممکن است پزشک مقدار آن را افزایش دهد. حداکثر دوز مصرفی 10 میلی گرم در روز می باشد.
- کودکان تا 18 سال: مصرف و مقدار آن توسط پزشک تعیین می شود.
مقدار و نحوه مصرف
مقادیر ذکر شده در زیر مقدار متوسط مصرف است و مقدار دقیق را پزشک تعیین می کند.
◄ برای درمان اضطراب:
- بزرگسالان: در ابتدا 25/0 تا 5/0 میلی گرم 3 بار در روز. در صورت نیاز ممکن است پزشک مقدار آن را افزایش دهد. حداکثر دوز مصرفی 4 میلی گرم در روز می باشد.
- کودکان تا 18 سال: مصرف و مقدار آن توسط پزشک تعیین می شود.
- سالمندان: در ابتدا 25/0 میلی گرم 2 تا 3 بار در روز. در صورت نیاز ممکن است پزشک مقدار آن را افزایش دهد.
◄ برای درمان اختلالات هراس گونه (panic):
- بزرگسالان: در ابتدا 5/0 میلی گرم 3 بار در روز. در صورت نیاز ممکن است پزشک مقدار آن را افزایش دهد. حداکثر دوز مصرفی 10 میلی گرم در روز می باشد.
- کودکان تا 18 سال: مصرف و مقدار آن توسط پزشک تعیین می شود.