ونکومایسین 500mg پودر برای سوسپانسیون تزریقی
VANCOMYCIN 500mg PARENTERAL INJECTION, POWDER, FOR SOLUTION
- نام عمومی انگلیسی: VANCOMYCIN 500mg PARENTERAL INJECTION, POWDER, FOR SOLUTION
- نام برند انگلیسی: VANCOMAX®
- نام عمومی فارسی: ونکومایسین 500mg پودر برای سوسپانسیون تزریقی
- نام برند فارسی: ونکوماکس®
- سازنده: داروسازی دانا
+ موارد بیشتر
- بستن
کد :eRx104087
قیمت : 182,000 تومان
مشخصات محصول
ونکومایسین 500mg پودر برای سوسپانسیون تزریقی
VANCOMYCIN 500mg PARENTERAL INJECTION, POWDER, FOR SOLUTION
مشخصات محصول
-
نام عمومی انگلیسیVANCOMYCIN 500mg PARENTERAL INJECTION, POWDER, FOR SOLUTION
-
نام برند انگلیسیVANCOMAX®
-
نام عمومی فارسیونکومایسین 500mg پودر برای سوسپانسیون تزریقی
-
نام برند فارسیونکوماکس®
-
سازندهداروسازی دانا
-
کد eRxeRx104087
نقد و بررسی
ونکومایسین 500mg پودر برای سوسپانسیون تزریقی
VANCOMYCIN 500mg PARENTERAL INJECTION, POWDER, FOR SOLUTION
Vancomycin
Vial 500 mg
وانکومایسین(ویال)
پودر استریل جهت تهیه محلول ترزیقی
فقط برای انفوزیون وریدی
1 ـ انفوزیون سریع این داروها باخطر واکنشهای آنافیلاکتیک همراه است وباید از آن اجتناب کرد. 2 ـ محل تزریق دارو در هر بار انفوزیون باید تغییر داده شود. 3 ـ مصرف این دارو در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه و در سالخوردگان باید بااحتیاط فراوان صورت گیرد. 4 ـ آزمونهای شمارش سلولهای خون،آنالیز ادرار و سنجش کار کلیه در طول درمان با این دارو ضروری است . آزمون سنجش شنوایی در طول مصرف این دارودر بیماران سالخورده یا مبتلا به عیب کارکلیه باید انجام شود.
هشدارها:
ترزیق سریع وانکومایسین می تواند سبب کاهش فشار خون و در موارد نادر ایست قلبی گردد. متوقف نمودن انفوزیون میتواند سبب تقلیل واکنش های فوق یا برطرف شدن آنها شود.
در افراد مسن احتمال بروز اختلالات کلیوی و شنوایی بیشتر است.
ترزیق عضلانی وانکومایسین، سبب تحریک شدید بافت ها، درد شدید ونکروز می شود. روی این اصل فقط از طریق انفوزیون وریدی ترزیق و از نشت آن به بافت های اطراف جلوگیری گردد.
مصرف همزمان وانکومایسین با ضد هیستامین ها،فنوتیازین ها و تیوتیکسین ممکن است نشانه های مسمومیت گوشی نظیر وزوز،سرگیجه و غیره را پنهان نماید.
ترزیق همزمان وانکومایسین و آمینوگلی کوزیدهای ترزیقی نظیر جنتامایسین یا آمفوتریسینB ،آسپرین یا سایر سالیسیلات ها، فوروزماید ترزیقی،پارومومایسین ترزیقی،پلی میکسین ها و سیکلوسپورین ها ممکن است خطر بروز عوارض شنوایی و مسمومیت کلیوی را افزایش دهد.
اگر بعد از چند روز درمان بهبودی حاصل نشد به پزشک معالج مراجعه نمایید.
هشدارها:
ترزیق سریع وانکومایسین می تواند سبب کاهش فشار خون و در موارد نادر ایست قلبی گردد. متوقف نمودن انفوزیون میتواند سبب تقلیل واکنش های فوق یا برطرف شدن آنها شود.
در افراد مسن احتمال بروز اختلالات کلیوی و شنوایی بیشتر است.
ترزیق عضلانی وانکومایسین، سبب تحریک شدید بافت ها، درد شدید ونکروز می شود. روی این اصل فقط از طریق انفوزیون وریدی ترزیق و از نشت آن به بافت های اطراف جلوگیری گردد.
مصرف همزمان وانکومایسین با ضد هیستامین ها،فنوتیازین ها و تیوتیکسین ممکن است نشانه های مسمومیت گوشی نظیر وزوز،سرگیجه و غیره را پنهان نماید.
ترزیق همزمان وانکومایسین و آمینوگلی کوزیدهای ترزیقی نظیر جنتامایسین یا آمفوتریسینB ،آسپرین یا سایر سالیسیلات ها، فوروزماید ترزیقی،پارومومایسین ترزیقی،پلی میکسین ها و سیکلوسپورین ها ممکن است خطر بروز عوارض شنوایی و مسمومیت کلیوی را افزایش دهد.
اگر بعد از چند روز درمان بهبودی حاصل نشد به پزشک معالج مراجعه نمایید.
مسمومیت کلیوی شامل نارسایی کلیه و نفریت بین سلولی،مسمومیت گوشی، اختلال های خونی شامل کاهش نوتروفیل های خون و بندرت آگرانولوسیتوز، کاهش پلاکتهای خونی،تهوع، لرز، تب، ائوزینوفیلی، آنافیلاکسی،بثورات جلدی، التهاب ورید، افت شدیدفشار خون، خس خس کردن، اختلال درتنفس، کهیر، خارش، برافروختگی بالاتنه،درد و اسپاسم عضلات پشت و سینه بامصرف این دارو گزارش شده است .
مصرف همزمان وانکومایسین با آمینوگلیکوزیدها یاکاپرئومایسین احتمال بروز مسمومیت گوشی و کلیوی را افزایش می دهد. همچنین احتمال بروز مسمومیت گوشی در صورت مصرف همزمان این دارو با داروهای مدرگروه لوپ افزایش می یابد.
موارد منع مصرف: در صورت وجودسابقه اختلالات شنوایی از مصرف این دارو باید خودداری گردد.
راهنمائی های عمومی جهت مصرف صحیح دارو:
- فواصل زمانی ترزیق را که توسط پزشک معین شده است دقیقاً مراعات نموده و دوره درمان را کامل کنید.
- اگر کولیت احتمالی بعد از تجدید دارو ادامه یافته و یا شدیدتر شد به پزشک معالج مراجعه نمایید.
-در صورت داشتن بیماریهای کلیوی و اختلال در شنوایی قبل از شروع درمان پزشک معالج را مطلع نمایید.
- افراد مسن به وانکومایسین حساس تر بوده و احتمال بروز عوارض شنوایی و کلیوی در آنها بیشتر است.
2- مصرف در بارداری و شیردهی:
این دارو جزو گروه B می باشد و سود و زیان ناشی از تجویز وانکومایسین در دوران بارداری و شیردهی بایستی توسط پزشک ارزیابی شود.
عوارض جانبی:
هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر ،ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.
بعضی از عوارض جانبی ونکومایسین نظیر کاهش فشار خون، کهیر، خارش و ناراحتی های تنفسی ممکن است از سرعت بالای تزریق باشند. علاوه بر این، سرعت زیاد انفوزیون می تواند سبب برافروختگی قسمت های فوقانی بدن ( سندرم گردن قرمز) و یا درد و انقباض عضلات سینه و پشت گردد. این واکنشها معمولا در عرض 20 دقیقه برطرف شده ولی ممکن است تا چند ساعت نیز ادامه داشته یابند.
نفروتوکسیسیته همرا با افزایش کراتینین و اوره خون و کاهش شنوایی مخصوصا در بیمارنی که دوزهای بالاتری را دریافت می کنند گزارش شده است. بسیاری از عوارض فوق عمدتا در بیمارنی مشاهده می گردند که یا به طور همزمان از آمینو گلیکوزیدها استفاده نموده و یا سابقه اختلالات کلیوی داشته باشند.
در موارد اندک ، سرگیجه، التهاب و فلبیت در محل تزریق نیز گزارش شده است.
برخی از عوارض فوق نظیر مسمومیت های کلیوی و کاهش شنوایی نیاز به مراقبت های پزشکی دارند.
مسمومیت:
در صورت ترزیق اتفاقی مقادیر بالاتر از دوز تجویز شده، درمان را متوقف نموده و بیمار را به بیمارستان یا مراکز درمان مسمومیت ها انتقال دهید.
شرایط نگهداری:
فرآورده خشک را در دمای زیر 30 درجه سانتی گراد و دور از نور نگهداری نمایید.
محلول رقیق شده اولیه را تا رقیق نمودن مجدد با محلول انفوزیون می توان به مدت 24 ساعت در دمای اتاق و 96 ساعت در یخچال نگهداری نمود. با این وجود توصیه می شود از محلول های تازه تهیه شده استفاده گردد.
اگر تاریخ انقضاء دارو سپری شده باشد از ترزیق آن خودداری نمایید.
راهنمائی های عمومی جهت مصرف صحیح دارو:
- فواصل زمانی ترزیق را که توسط پزشک معین شده است دقیقاً مراعات نموده و دوره درمان را کامل کنید.
- اگر کولیت احتمالی بعد از تجدید دارو ادامه یافته و یا شدیدتر شد به پزشک معالج مراجعه نمایید.
-در صورت داشتن بیماریهای کلیوی و اختلال در شنوایی قبل از شروع درمان پزشک معالج را مطلع نمایید.
- افراد مسن به وانکومایسین حساس تر بوده و احتمال بروز عوارض شنوایی و کلیوی در آنها بیشتر است.
2- مصرف در بارداری و شیردهی:
این دارو جزو گروه B می باشد و سود و زیان ناشی از تجویز وانکومایسین در دوران بارداری و شیردهی بایستی توسط پزشک ارزیابی شود.
عوارض جانبی:
هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر ،ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.
بعضی از عوارض جانبی ونکومایسین نظیر کاهش فشار خون، کهیر، خارش و ناراحتی های تنفسی ممکن است از سرعت بالای تزریق باشند. علاوه بر این، سرعت زیاد انفوزیون می تواند سبب برافروختگی قسمت های فوقانی بدن ( سندرم گردن قرمز) و یا درد و انقباض عضلات سینه و پشت گردد. این واکنشها معمولا در عرض 20 دقیقه برطرف شده ولی ممکن است تا چند ساعت نیز ادامه داشته یابند.
نفروتوکسیسیته همرا با افزایش کراتینین و اوره خون و کاهش شنوایی مخصوصا در بیمارنی که دوزهای بالاتری را دریافت می کنند گزارش شده است. بسیاری از عوارض فوق عمدتا در بیمارنی مشاهده می گردند که یا به طور همزمان از آمینو گلیکوزیدها استفاده نموده و یا سابقه اختلالات کلیوی داشته باشند.
در موارد اندک ، سرگیجه، التهاب و فلبیت در محل تزریق نیز گزارش شده است.
برخی از عوارض فوق نظیر مسمومیت های کلیوی و کاهش شنوایی نیاز به مراقبت های پزشکی دارند.
مسمومیت:
در صورت ترزیق اتفاقی مقادیر بالاتر از دوز تجویز شده، درمان را متوقف نموده و بیمار را به بیمارستان یا مراکز درمان مسمومیت ها انتقال دهید.
شرایط نگهداری:
فرآورده خشک را در دمای زیر 30 درجه سانتی گراد و دور از نور نگهداری نمایید.
محلول رقیق شده اولیه را تا رقیق نمودن مجدد با محلول انفوزیون می توان به مدت 24 ساعت در دمای اتاق و 96 ساعت در یخچال نگهداری نمود. با این وجود توصیه می شود از محلول های تازه تهیه شده استفاده گردد.
اگر تاریخ انقضاء دارو سپری شده باشد از ترزیق آن خودداری نمایید.
وانکومایسین پس ازانفوزیون بطور گسترده در بافتها ومایعات بدن منتشر می شود. از آنجا که اثردارو نسبت طولانی مدت است، می توان آن را هر 12 ساعت مصرف نمود. نیمه عمردارو در بزرگسالان 4-11 ساعت است که در صورت عیب کار کلیه ممکن است به 6-10 روز برسد. دفع این دارو عمدت کلیوی است .
وانکومایسین علیه باکتری های گرم مثبت هوازی و بی هوازی مؤثر است . این آنتی بیوتیک با اثر بر روی ساخت دیواره سلولی، بر روی اغلب باکتری ها اثر باکتریسید دارد.
وانکومایسین در مواردمحدودی از جمله در پیشگیری و درمان آندوکاردیت و سایر عفونتهای جدی ناشی از کوکسی های گرم مثبت (ماننداستافیلوکوک مقاوم به پنی سیلین ها)مصرف می شود.مقدار مصرف: بزرگسالان وانکومایسین از راه انفوزیون آهسته وریدی به مقدار 500 میلی گرم طی حداقل 60 دقیقه هر 6 ساعت یا 1 گرم حداقل طی 100 دقیقه هر 12 ساعت مصرف می شود. برای پیشگیری ازآندوکاردیت در بیمارانی که نسبت به پنی سیلین حساسیت دارند یا اینکه در ماه گذشته بیش از یک بار پنی سیلین دریافت داشته اند، وانکومایسین به مقدار 1 گرم طی حداقل 100 دقیقه بصورت انفوزیون آهسته وریدی تزریق می شود. کودکان این دارو از راه انفوزیون آهسته وریدی در نوزادان تا سن یک هفته ابتدا mg/kg 15 و بعد mg/kg 10 هر 12 ساعت ودر نوزادان با سن 1-4 هفته ابتدا 15 mg/kg و سپس mg/kg 10 هر 8 ساعت و درکودکان یک ماهه و بزرگتر 10 mg/kg هر 6ساعت مصرف می شود. مقدار مصرف این دارو برای پیشگیری از آندوکاردیت درکودکان با سن کمتر از 10 سال 20 mg/kg است که همراه با mg/kg 2 جنتامایسین مصرف می شود.
مقدار و نحوه مصرف:
مقدار دارو برای هر بیمار را پزشک معین می کند.
در مبتلایان به نارسائیکلیه ها،افراد مسن و کودکان نارس،دوز ونکومایسین بایستی تنظیم شود.
بزرگسالان: دوز مرسوم روزانه ونکومایسین در بزرگسالان 2 گرم می باشد که یا به مقدار 500 میلی گرم هر 6 ساعت و یا 1 گرم هر 12 ساعت تجویز می شود.هر دوز بایستی حداقل در مدت 60 دقیقه ترزیق گردد.
کودکان: دوز مرسوم ونکومایسین در کودکان 10 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن برای هر دوز و هر 6 ساعت می باشد.هر دوز بایستی حداقل در مدت 60 دقیقه ترزیق گردد.
در نوزادان و اطفال،یک دوز اولیه معادل 15 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن در روز تجویز شده و سپس به 10 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن،هر 12 ساعت برای نوزادان در هفته اول زندگی و هر 8 ساعت برای نوزادان بین یک هفته تا یک ماههگی افزایش داده می شود.
هر دوز بایستی حداقل در مدت 60 دقیقه ترزیق شود.
انفوزیون وریدی: محتویات ویالهای 500 میلی گرمی و 1 گرم را به ترتیب در 10 میلی لیتر و 20 میلی لیتر آب ترئن قابل تزریق حل نموده و محلولهای بدست آمده را مجدداً به ترتیب با 100 تا 200 میلی لیتر از محلولهای دکستروز 5 درصد یا سدیم کلراید 9/0 درصد رقیق نمایید.این محلول ها را می توان در طول مدت 60 دقیقه یا بیشتر به صورت ناپیوسته انفوزیون نمود.
در مواردی که انفوزیون ناپیوسته امکان پذیر نباشد، 1 تا 2 گرم ونکومایسین را ( 20 تا 40 میلی لیتر از محلول اولیه) با حجم کافی از محلول 5 درصد دکستروز تزریقی یا محلول 9/0 درصد سدیم کلراید تزریقی مخلوط نموده و به آرامی در مدت 24 ساعت به طور مداوم انفوزیون نمائید.
اشکال دارویی:
هر ویال ونکوماکس محتوی ونکومایسین ( به صورت هیدروکلراید) 500 میلی گرم و یا 1 گرم می باشد.
مقدار و نحوه مصرف:
مقدار دارو برای هر بیمار را پزشک معین می کند.
در مبتلایان به نارسائیکلیه ها،افراد مسن و کودکان نارس،دوز ونکومایسین بایستی تنظیم شود.
بزرگسالان: دوز مرسوم روزانه ونکومایسین در بزرگسالان 2 گرم می باشد که یا به مقدار 500 میلی گرم هر 6 ساعت و یا 1 گرم هر 12 ساعت تجویز می شود.هر دوز بایستی حداقل در مدت 60 دقیقه ترزیق گردد.
کودکان: دوز مرسوم ونکومایسین در کودکان 10 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن برای هر دوز و هر 6 ساعت می باشد.هر دوز بایستی حداقل در مدت 60 دقیقه ترزیق گردد.
در نوزادان و اطفال،یک دوز اولیه معادل 15 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن در روز تجویز شده و سپس به 10 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن،هر 12 ساعت برای نوزادان در هفته اول زندگی و هر 8 ساعت برای نوزادان بین یک هفته تا یک ماههگی افزایش داده می شود.
هر دوز بایستی حداقل در مدت 60 دقیقه ترزیق شود.
انفوزیون وریدی: محتویات ویالهای 500 میلی گرمی و 1 گرم را به ترتیب در 10 میلی لیتر و 20 میلی لیتر آب ترئن قابل تزریق حل نموده و محلولهای بدست آمده را مجدداً به ترتیب با 100 تا 200 میلی لیتر از محلولهای دکستروز 5 درصد یا سدیم کلراید 9/0 درصد رقیق نمایید.این محلول ها را می توان در طول مدت 60 دقیقه یا بیشتر به صورت ناپیوسته انفوزیون نمود.
در مواردی که انفوزیون ناپیوسته امکان پذیر نباشد، 1 تا 2 گرم ونکومایسین را ( 20 تا 40 میلی لیتر از محلول اولیه) با حجم کافی از محلول 5 درصد دکستروز تزریقی یا محلول 9/0 درصد سدیم کلراید تزریقی مخلوط نموده و به آرامی در مدت 24 ساعت به طور مداوم انفوزیون نمائید.
اشکال دارویی:
هر ویال ونکوماکس محتوی ونکومایسین ( به صورت هیدروکلراید) 500 میلی گرم و یا 1 گرم می باشد.