1 ـ ناپروکسن ممکن است باعث بروز خونریزی گوارشی شود. 2 ـ این دارو ممکن است باعث تشدید حملات آسمی در بیماران مبتلا به آسم شود. 3 ـ در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه یا کبدبا احتیاط مصرف شود. 4 ـ مصرف ناپروکسن در کودکان زیر 16سال، مگر در درمان آرتریت نوجوانان،توصیه نمی شود.

اختلالات گوارشی، شامل تهوع، استفراغ و دردهای شکمی وخونریزی گوارشی، بثورات جلدی، کهیر وآنژیوادم از عوارض جانبی دارو هستند.

هر دارو به موازات اثر درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه تمام این عوارض در یک فرد دیده نمی شود لیکن در صورت بروز هر کدام از عوارض زیر در فورا با پزشک مشورت کنید.
موارد نادر: 
غش کردن، تنفس تند و یا نامنظم، نبض و یا ضربان قلب تند و یا نامنظم، برآمدگي کهیر مانند بزرگ روي پوست، پلکها، دهان، لبها و یا زبان، پف کردن و یا تورم پلکها و یا اطراف چشم، نفس نفس زدن، اختلال در تنفس، خس خس کردن، تنگی قفسه سینه، درد، انقباض و سوزش شدید معده ، مدفوع خونی، سیاه و یا قیر مانند، درد قفسه سینه، تشنج و صرع، تب همراه و یا بدون لرز، تهوع، سوزش سر دل و یا سوء هاضمه شدید و طولانی، نقاط قرمز سوزنی در پوست، زخم یا دانه های سفید بر روی لبها و یا دهان، خلط خونی، خونریزی بینی بدون دلیل، خونریزی و کبودی غیر عادی، استفراغ خونی و یا حاوی موادی مانند دانه های قهوه.
 
در صورت بروز هر یک از عوارض زیر در اولین فرصت با پزشک خود تماس بگیرید:
موارد با شیوع بیشتر:
راش پوستی.
موارد با شیوع کمتر یا نادر:
درد مثانه، خونریزی طولانی مدت از بریدگیها و یا خراشها، خونریزی و یا زخم خشک شده بر روی لبها، ادرار کدر و یا خونی و یا هر نوع مشکل ادراری مثل اشکال در دفع ادرار، سوزش و درد هنگام دفع ادرار، تغییر در رنگ و بوی ادرار، تغییر ناگهانی در حجم ادرار، کاهش کنترل مثانه، تاری دید و یا هر نوع تغییر در بینایی، احساس سوزش در گلو، سینه و یا معده، آشفتگی، فراموشی، افسردگی و یا سایر تغییرات روحی- روانی، سرفه و یا خر خر کردن، کاهش شنوایی و یا هر نوع تغییر در شنوایی، صدای زنگ و یا وزوز در گوش، اشکال در بلع، چشم درد، التهاب، خشکی، قرمزی و یا تورم در چشم، توهم (دیدن، شنیدن و یا احساس چیزهایی که وجود ندارند)، سفتی گردن و یا پشت، کهیر و خارش پوست، تورم، قرمزی و یا سایر تغییرات در رنگ پوست، نازک شدن، سوختگی، پوسته پوسته شدن، حالت فلسی و زمخت شدن پوست، افزایش فشار خون، التهاب زبان، بی رنگ شدن مدفوع، شل شدن و یا شکاف بر داشتن ناخن ها، انقباض عضلانی، درد یا ضعف در دست و پا، درد شدید پهلو و یا پشت، درد و ضعف، کرخت شدگی و مور مور شدن، تورم در قسمت بالایی معده، تورم صورت، پا، لب، زبان، غدد متورم و یا دردناک در ناحیه گردن و گلو، عطش طولانی مدت، اشکال در تکلم، عطسه و آبریزش بینی، خونریزی غیر عادی واژینال، ضعف و خستگی غیر عادی، افزایش وزن سریع، زردی پوست و چشمها.
عوارض جانبی زیر نیز ممکن است اتفاق بیفتد که نیاز به توجه پزشکی ندارد. این موارد ممکن است با ادامه مصرف دارو خود به خود از بین بروند، اما در صورتی که ادامه پیدا کردند یا آزار دهنده شدند باید به پزشک مراجعه کرد: 
موارد با شیوع بیشتر:
انقباض، درد و یا ناراحتی خفیف تا متوسط شکمی، اسهال، گیجی، خواب آلودگی، سبکسری، سر درد خفیف تا متوسط، سوزش سر دل، سوء هاضمه، تهوع و استفراغ.
موارد با شیوع کمتر یا نادر:
طعم تلخ دهان و تغییر حس چشایی، احساس نفخ، یبوست، کاهش اشتها، تپش قلب زیاد و تند، بر افروختگی، احساس عمومی مریضی و نا خوشی، افزایش حساسیت چشم به نور، افزایش حساسیت پوست به نور خورشید، تعریق، تحریک پذیری، خشکی و درد در ناحیه دهان، عصبی شدن، اضطراب، لرزش و تیک عصبی، اشکال در خواب، کاهش وزن غیر عادی، ضعف و خستگی غیر عادی بدون علائم دیگر.
 

مصرف همزمان ناپروکسن با داروهای ضد انعقاد ممکن است باعث تشدید اثرات این داروها شود.مصرف همزمان ناپروکسن با لیتیوم ممکن است باعث کاهش دفع لیتیوم شود. اثرات داروهای مهار کننده گیرنده بتا مانندپروپرانولول در صورت مصرف همزمان با ناپروکسن ممکن است افزایش یابد.

موارد منع مصرف: در صورت وجود زخم فعال گوارشی نباید مصرف شود.

راهنمایی های عمومی
1- در صورت حساسیت به این دارو یا سایر داروهای این دسته مثل آسپرین و یا سایر سالیسیلاتها، کتورولاک، اکسی  فن بوتازون، سوپروفن، زمپیراک، انواع غذاها، مواد محافظ و رنگها پزشک را مطلع سازید.
2- در صورت استفاده از رژیم های غذایی خاص مانند رژیم کم نمک یا کم شکر پزشک را مطلع سازید.
3- مطالعه مصرف این دارو در کودکان 2 ساله و بزرگتر نشان داده است که راش پوستی ممکن است رخ دهد.
4- افراد سالمند معمولا به این دسته از داروها حساس ترند و برخی از عوارض جانبی شامل گیجی و تورم صورت، پا و اندامهای تحتانی و کاهش ناگهانی در مقدار ادرار در این افراد بیشتر بروز می کند. همچنین ناراحتی معده در این افراد مشکلات بیشتر مشاهده می شود.
5- در صورت مصرف همزمان این دارو با سایر داروها بخصوص داروهای زیر پزشک را مطلع سازید:
کورتیکواستروئیدهای خوراکی، کورتیکوتروپین، مکمل های حاوی پتاسیم، ضد انعقادها، سفامندول، سفوپرازون، سفوتتان، هپارین، پلیکامایسین، والپروئیک اسید، استامینوفن، آسپرین و سایر سالیسیلات ها، سیپروفلوکساسین، انوکساسین، ایتراکونازول، کتوکونازول، لومفلوکساسین، نورفلوکساسین، افلوکساسین، تتراساکلین های خوراکی، سیکلوسپورین، گلیکوزیدهای دیجیتالی، لیتیم، متوتروکسات، فنی توئین، پنی سیلامین، پروبنسید، تریامترن، زیدوودین.
6- در صورت ابتلا به هر یک از بیماریهای زیر پزشک را مطلع سازید:
مشکلات خونریزی، کولیت، بیماری کرون، زخم معده و یا سایر مشکلات روده ای- معده ای، بیماری قند (دیابت ملیتوس)، هموروئید، هپاتیت و یا سایر بیماریهای کبدی، بیماری های کلیوی و یا سابقه آن، تحریک و یا خونریزی مقعدی، تحریک یا خونریزی معده یا روده، بیماری لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE)، مصرف سیگار، کم خونی، آسم، صرع، احتباس مایعات (تورم پاها و اندامهای تحتانی)، بیماری قلبی، فشار خون بالا، وجود سنگ کلیه و یا سابقه آن، کاهش پلاکتهای خون، کاهش گلبولهای سفید خون، بیماریهای روحی، پارکینسون، پورفیریا، آرتریت تمپورال، التهاب و خونریزی معده، زخم یا لکه های سفید در دهان.
7- دارو را با یک لیوان پر از آب مصرف کنید. همچنین بعد از مصرف دارو به مدت 30- 15 دقیقه دراز نکشید تا از مشکلات گوارشی کاسته شود.
8- برای کاهش ناراحتی معده دارو را با غذا و یا آنتی اسید مصرف کنید. ممکن است از شما خواسته شود یک یا دو دوز اول را 15 دقیقه قبل و یا 2 ساعت بعد از غذا مصرف کنید این باعث می شود که دارو سریعتر عمل کند.
9- در صورتیکه این دارو را بدون تجویز پزشک مصرف می کنید بروشور آن را به دقت مطالعه کرده و در صورت هر گونه مشکل از پزشک سوال کنید.
10- برای مصرف مطمئن و موثر این دارو، مقدار بیشتر و یا تعداد دفعات بیشتر از تجویز پزشک مصرف نکنید. همچنین مدت زمان مصرف دارو را طولانی تر نکنید.
11- در صورتیکه این دارو برای درمان آرتریت شدید مصرف می شود باید دقیقا طبق تجویز پزشک و به طور مرتب مصرف شود. این دارو معمولا بعد از یک هفته اثر می کند ولی در موارد شدید ممکن است 2 هفته و یا بیشتر طول بکشد تا احساس بهبودی حاصل شود. همچنین چندین هفته ممکن است سپری شود تا تمام تاثیر دارو را احساس کنید.
12- چنانچه دارو را به طور مرتب مصرف می کنید، در صورتی که یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید به محض به یاد آوردن مصرف کنید ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد، از مصرف این نوبت خودداری کنید و برنامه معمول دارویی خود را ادامه دهید و مقدار مصرف را نیز دو برابر نکنید.
13- مقدار مصرف این دارو برای بیماران مختلف متفاوت است. بر اساس دستور پزشک و یا بروشور دارو عمل کنید.
14- بیماران مبتلا به آرتریت ممکن است در طول دوران بروز بیماری مقدار بیشتری از این دارو مصرف کنند. همچنین مقدار مصرف با توجه به تغییر کردن شرایط بیمار ممکن است افزایش یا کاهش یابد.
مصرف در دوران بارداری و شیردهی 
بارداری:
مطالعات کاملی در مورد نقصهای مادر زادی ناشی از این دارو در انسان انجام نشده است اما دیده شده است که با مصرف مرتب دارو در ماههای آخر بارداری در قلب و یا جریان خون جنین و یا نوزاد تازه متولد شده ممکن است عوارض ناخواسته بروز کند. بنابراین در صورت بارداری قبل از مصرف این دارو پزشک را مطلع سازید.
شیردهی:
مصرف این دارو در دوران شیردهی توصیه نمی شود زیرا ممکن است باعث بروز عوارض ناخواسته شود. لذا در صورت مصرف دارو با پزشک مشورت نمایید.
موارد احتیاط
1- در صورتي كه دارو را براي مدت زمان طولاني مصرف مي كنيد (مثلا براي روماتیسم) پزشك خود را به طور مرتب ملاقات كنيد تا پيشرفت درمان شما را بررسي كند و از عدم بروز عوارض جانبي اطمينان حاصل كند.  
2- قبل از هرگونه عمل جراحي (مثل جراحي دندان) پزشك و يا دندانپزشك خود را از مصرف اين دارو آگاه كنيد. زيرا اين دارو مي تواند احتمال خونريزي را طي جراحي و بعد آن افزايش دهد.
3- این دارو ممکن است باعث تاری دید و خواب آلودگی شود لذا ضمن درمان از رانندگی یا کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارند خودداری کنید.
4- مصرف این دارو ممکن است باعث ایجاد حساسیت به نور آفتاب شود. در معرض آفتاب قرار گرفتن حتی برای مدت زمان کوتاه باعث آفتاب سوختگی شدید، تاول، راش پوستی، قرمزی، خارش و تغییر رنگ پوست و تغییر در بینایی می شود. در صورت شروع مصرف این دارو:
- در معرض نور مستقیم آفتاب بخصوص بین ساعات 10 صبح تا 3 بعد از ظهر قرار نگیرید.
-  از کلاه، دستکش و عینک آفتابی استفاده کنید.
- از محصولات محافظت کننده در مقابل نور آفتاب با فاکتور حفاظتی حداقل 15 استفاده کنید. بعضی ا ز بیماران ممکن است به محصولات با SPF بالاتر نیاز داشته باشند.
- همچنین در مجاورت لامپهای آفتابی قرار نگیرید و حمام آفتاب نگیرید.
5- در صورتي كه با مصرف دارو تب، لرز، درد عضلاني يا ساير علايم سندرم شبه آنفلوانزا مشاهده شد بويژه اگر اين علايم كمي قبل و يا همراه با راش پوستي ظاهر شد بلافاصله با پزشك تماس بگيريد زيرا مشاهده شده است كه در موارد بسيار نادري علايم گفته شده از اولين نشانه هاي واكنشي خطرناك نسبت به دارو مي باشد.  
6- اين دارو در موارد نادري مي تواند منجر به شوک آنافيلاكسي شود. اين واكنش در افرادي كه به آسپرين و يا                  ساير داروهاي مشابه ايبوپروفن حساسيت دارند بيشتر ديده شده است. در صورت بروز شوک آنافيلاكسي                بايد بلافاصله اقدامات پزشكي صورت گيرد. ازمهمترين علايم اين واكنش مي توان به تنفس خيلي تند و يا نامنظم                نفس نفس زدن، خس خس كردن و غش كردن اشاره كرد. از ديگر علايم آن تغيير رنگ صورت، ضربان قلب و                نبض خيلي تند و نامنظم، برآمدگي کهیر مانند روي پوست، تورم پلك و اطراف چشم مي باشد. در صورت بروز هر یک از عوارض زیر سریعا به پزشک مراجعه کنید. رانندگی نکنید و از آمبولانس استفاده کنید. دراز بکشید و لباس گرم بپوشید و پاها را بالاتر از سر قرار دهید.
7- زمانیکه این دارو را بدون تجویز پزشک مصرف می کنید در صورت مشاهده موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:
- در صورت مصرف دارو علائم بهبود نیافتند.
- در صورت مصرف دارو برای کاهش تب، ادامه تب بیش از 3 روز و یا تب مجدد.
- در صورتیکه ناحیه دردناک قرمز و یا متورم است.

شرایط نگهداری
1- دور از دید و دسترس کودکان نگهداری نمایید.
2- دور از نور، رطوبت و در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد نگهداری نمایید.
3- از مصرف و نگهداری داروی تاریخ گذشته خودداری کنید.
 

این دارو بخوبی از دستگاه گوارش جذب می شود. نیمه عمر پلاسمایی آن حدود 15 ـ 12 ساعت است و به طورعمده از طریق ادرار دفع می شود.

ناپروکسن یک داروی ضددرد و ضد التهاب غیر استروئیدی است . که با مهار تولید پروستاگلاندین ها، از اثرات آنها جلوگیری می کند.

ناپروکسن در درمان آرتریت روماتوئید، درد و التهاب، نقرس حاد، سایر اختلالات عضلانی اسکلتی ودیسمنوره مصرف می شود.مقدار مصرف: بزرگسالان در درمان آرتریت روماتوئید، mg/day 1000 ـ 500 در دو مقدار منقسم ویا 1 gr/day یکبار در روز مصرف می شود.در اختلالات حاد عضلانی ـ اسکلتی وایسمنوره در ابتدا 500 mg/day و سپس بسته به نیاز هر 8 ـ 6 ساعت به میزان 250میلی گرم اضافه می شود حداکثر مقدارمصرف، پس از اولین روز به میزان 1.25 g/day می باشد. در نقرس حاد مقدارمصرف اولیه 750 میلی گرم و مقدارمصرف نگهدارنده 250 میلی گرم هر 8ساعت تا رفع حمله است . کودکان در درمان آرتریت نوجوانان درکودکان بالای 5 سال mg/kg/day 10 در دومقدار منقسم مصرف می شود.

مقدار و نحوه مصرف
مقادیر ذکر شده در زیر مقدار متوسط مصرف می باشد و مقدار دقیق را پزشک تعیین می کند.
* قرص ساده
درمان آرتریت روماتوئید، استئوآرتریت و اسپوندیلیتیس (درد در قسمت پایینی کمر):
- بزرگسالان: در ابتدا 250، 375 یا 500 میلی گرم 2 بار در روز صبح و عصر. پزشک ممکن است در صورت نیاز مقدار مصرف را تا 1500 میلی گرم در روز افزایش دهد. ممکن است پس از پیشرفت درمان مقدار مصرف کم شود.
- کودکان: مقدار مصرف از روی وزن بدن مشخص می شود. در ابتدا 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن 2 بار در روز که این مقدار پس از پیشرفت درمان می تواند توسط پزشک کم شود.
درمان التهاب مفاصل، دردهای قاعدگی و دیگر دردها:
- بزرگسالان: دوز اول 500 میلی گرم سپس 250 میلی گرم هر 6 تا 8 ساعت در صورت نیاز.
- کودکان: مصرف و مقدار آن توسط پزشک تعیین می شود.
درمان نقرس:
- بزرگسالان: دوز اول 750 میلی گرم سپس 250 میلی گرم هر 8 ساعت تا بهبودی علائم.
- کودکان: مصرف و مقدار آن توسط پزشک تعیین می شود.
* قرص دارای روکش مقاوم به اسید معده(انتریک کوتد)
درمان آرتریت روماتوئید، استئوآرتریت و اسپوندیلیتیس (قسمت پایینی کمر):
- بزرگسالان: در ابتدا 375 یا 500 میلی گرم 2 بار در روز صبح و عصر. پزشک ممکن است در صورت نیاز مقدار مصرف را تا 1500 میلی گرم در روز افزایش دهد. ممکن است پس از پیشرفت درمان مقدار مصرف کم شود.
- کودکان: این قرص در کودکان به دلیل دوز بالا مصرف نمی شود.