هشدارها و احتیاطات
پیش از مصرف پروگرف با پزشک معالج یا داروساز خود صحبت کنید.
جهت جلوگیری از رد عضو پیوندی تا وقتی که به سرکوب ایمنی نیاز باشد به مصرف روزانه پروگرف نیاز خواهید داشت. به صورت منظم با پزشک معالج خود در تماس باشید.
تا زمانی که پروگرف مصرف می‌کنید ممکن است تعدادی آزمایش (شامل آزمایش خون، ادرار، کارکرد قلب و آزمایشات بینایی و عصبی) در زمانهای مختلف انجام دهید. این موضوع کاملاً طبیعی بوده و به پزشک معالج کمک خواهد کرد تا در مورد بهترین مقدار مناسب مصرف پروگرف تصمیم بگیرد.
لطفاً از مصرف هر داروی گیاهی مثل علف چای (هایپریکوم پرفوراتوم) یا هر محصول گیاهی پرهیز کنید چرا که این مواد میتوانند اثربخشی و مقدار مصرفی لازم پروگرف را تحت تاثیر قرار دهد. در صورت داشتن شک، پیش از مصرف هر محصول یا داروی گیاهی با پزشک معالج مشورت کنید.
در صورت ابتلا به مشکلات کبدی یا بیماری که کبد را تحت تاثیر قرار می‌دهد، به پزشک معالج اطلاع دهید چرا که این حالت ممکن است بر مقدار مصرف لازم پروگرف اثر داشته باشد.
در صورتیکه احساس درد شدید شکمی همراه یا بدون سایر علایم مانند لرز، تب، تهوع یا استفراغ می کنید.
در صورت ابتلا به اسهال به مدت بیش از یک روز، به پزشک معالج اطلاع دهید چرا که ممکن است تنظیم مقدار مصرف پروگرف مورد نیاز باشد.
در صورتیکه دچار تغییر فعالیت الکتریکی قلب موسوم به "طولانی شدن QT" شده اید.
حین مصرف پروگرف جهت پرهیز از در معرض قرار گرفتن در برابر نور خورشید یا اشعه ماورا بنفش، لباسهای محافظ مناسب پوشیده و از ضد آفتابهای با درجه بالای محافظت در برابر آفتاب (SPF) استفاده کنید. این اقدام به دلیل احتمال خطر ایجاد تغییرات آسیب رسان پوست در زمینه درمان سرکوب کننده ایمنی باشد.
پیش از انجام هر نوع واکسیناسیونی به پزشک معالج اطلاع دهید. پزشکتان در مورد بهترین زمان انجام آن راهنمایی خواهد کرد.
در بیماران تحت درمان با پروگرف گزارش هایی از افزایش خطر بروز اختلالات سیستم لنفاوی (بخش 4 را ملاحظه فرمایید) وجود دارد. درباره این اختلالات از پزشک خود راهنمایی بگیرید.  
 

عوارض جانبی احتمالی
مانند تمام داروها، پروگرف می‌تواند موجب عوارض جانبی گردد هر چند که این عوارض در همه افراد دیده نمی‌شود.
پروگرف مکانیسم دفاعی بدن را تضعیف می‌کند تا رد عضو پیوندی متوقف شود. در نتیجه، بدن مثل معمول نمی‌تواند با عفونتها مبارزه نماید. بنابراین در صورتی که پروگرف مصرف می‌نمایید، احتمال دارد که بیش از حالت عادی به عفونتهایی مثل عفونت پوستی، دهان، معده و روده، ریه‌ها و مجاری ادراری مبتلا شوید.
عوارض جانبی شدید مانند موارد ذکر شده در ادامه امکان بروز دارند. در صورتیکه یکی از این علائم را دارید یا به بروز آن مشکوک هستید فوراً به پزشک خود اطلاع دهید:
عفونت های فرصت طلب (باکتریایی، قارچی، ویروسی و تک یاخته ای): اسهال طولانی مدت، تب و گلو درد
تومورهای خوش خیم و بدخیم در پی درمان به علت سرکوب سیستم ایمنی گزارش شده است.
پورپورای ترومبوتیک ترومبوسایتوپنیک (TTP) که در آن تب و قرمزی زیر پوست به صورت لکه ها و نقاط قرمز رنگ همراه یا بدون خستگی بسیار شدید، گیجی، زرد شدن پوست یا چشم (زردی) همراه با علایم نارسایی حاد کلیه (فاقد یا بدون برون ده ادراری)
مواردی از آپلازی سلول های قرمز خون (مورد بسیار نادری از کاهش شدید سلول های قرمز خون) و آنمی همولیتیک (کاهش سلول های قرمز خون به دلیل آسیب غیرطبیعی سلولی و همراه با خستگی) گزارش شده است. ممکن است هیچ علامتی وجود نداشته باشد و یا بسته به شدت عارضه، امکان بروز موارد زیر وجود دارد: خستگی، بی حسی، رنگ پریدگی بدون دلیل پوست، تنگی نفس، گیجی، سردرد و سردی دست ها و پاها
مواردی از آگرانولوسیتوز (مورد بسیار شدیدی از کاهش سلول های سفید خود همراه با زخم های دهانی، تب و عفونت های مختلف) گزارش شده است. ممکن است هیچ علامتی بروز نکند یا احساس ناگهانی تب، سفتی بدن و گلو درد ایجاد شود.
واکنش های آلرژیک و آنافیلاکسی با علایم زیر: راش های ناگهانی همراه با خارش (کهیر)، ورم دست، پا، مچ پا، صورت، لب ها، دهان یا گلو (که ممکن است به تنگی نفس یا اختلال بلع منجر شود) و باعث بروز احساس غش می گردد.
سندرم انسفالوپاتی بازگشت پذیر قدامی (PRES): سر درد، تغییر وضعیت تفکر و هوشیاری، تشنج و اختلال بینایی
نوعی آریتمی قلبی(Torsades de pointes): تغییر آهنگ ضربان قلب همراه یا بدون درد قفسه سینه (آنژین)، غش، سرگیجه، تهوع، تپش قلب (حس کردن ضربان شدید قلب) و احساس تنگی نفس
پارگی دستگاه گوارش: درد شدید شکمی همراه یا بدون سایر علایم مانند لرز، تب، تهوع یا استفراغ
سندرم استیون ـ جانسون: درد گسترده پوست بدون دلیل، تورم صورت، بیماری شدید همراه با تاول های پوستی، صورت، دهان، چشم و دستگاه تناسلی، کهیر، تورم زبان، راش های پوستی گسترش یابنده و پوسته شدن پوست
نکرولیز سمی اپیدرم: فرسایش و تاول پوست و غشاهای مخاطی، پوست قرمز متورم که از بافت های بدن جدا می شود
سندرم همولیتیک یورمیک که در آن علایمی مانند عدم یا کاهش برون ده ادراری (نارسایی حاد کلیه)، خستگی مفرط، زردی پوست و چشم (زردی) و کبودی و خونریزی غیر طبیعی و علامت های عفونت
عملکرد ناقص اعضای پیوندی
علایمی که در زیر فهرست شده اند نیز ممکن است در پی مصرف پروگرف بروز نمایند:
عوارض جانبی بسیار شایع (بیش از 1 از 10 بیمار را درگیر می کند)
افزایش قند خون، دیابت قندی، افزایش پتاسیم خون
مشکل در به خواب رفتن
رعشه، سردرد
افزایش فشار خون
اسهال، تهوع
مشکلات کلیوی
عوارض جانبی  شایع (می تواند نزدیک به  1 از 10 بیمار را درگیر می کند)
کاهش منیزیم، فسفات، پتاسیم، کلسیم یا سدیم خون، افزایش حجم مایع بدن، افزایش اسید اوریک یا چربی‌ها در خون، کاهش اشتها، افزایش اسیدیتی خون، تغییرات دیگر در نمکهای خون
علائم اضطرابی، گیجی و اختلال موقعیت یابی، افسردگی، تغییرات خلقی، کابوسهای شبانه، توهم، اختلالات روحی
تشنج، اختلالات هوشیاری، سوزن سوزن شدن و کرختی (گاهی دردناک) در دستها و پاها، سرگیجه، اشکال در توانایی نوشتن، اختلال دستگاه عصبی
تاری دید، افزایش حساس بودن به نور، اختلالات چشمی
وزوز گوش
کاهش جریان خون در عروق قلبی، افزایش ضربان قلب
خونریزی، انسداد نسبی یا کامل عروق خونی، کاهش فشار خون
تنگی نفس، تغییرات نسج ریه، تجمع مایع در اطراف ریه، التهاب حنجره، سرفه، علایم شبیه به سرماخوردگی
التهاب یا زخمهای منجر به درد شکم و اسهال، خونریزی معده، التهاب و زخمهای دهانی، تجمع مایع در شکم، استفراغ، دردهای شکمی، عدم هضم، یبوست، پر بادی شکم، نفخ، مدفوع شل، مشکلات شکمی
تغییر در آنزیمها و عملکرد کبدی، زردی پوست به دلیل مشکلات کبدی، آسیب بافتی و التهاب کبدی
خارش، راش، ریزش مو، آکنه، افزایش تعریق
درد مفاصل، اندام‌ها، پشت و پا، گرفتگی عضلات
عملکرد ناکافی کلیه‌ها، کاهش تولید ادرار، اختلال در ادرار کردن یا همراه با درد
ضعف عمومی، تب، تجمع مایع در بدن، درد و ناراحتی عمومی، افزایش آنزیم آلکالین فسفاتاز در خون، افزایش وزن، احساس عدم تعادل دمایی
عوارض جانبی ناشایع (می‌تواند نزدیک به ۱ از ۱0۰ بیمار را درگیر کند)
تغییرات انعقاد خون ، کاهش تعداد کلی سلو لهای خونی
کاهش آب بدن، کاهش پروتئین یا قند خون، افزایش فسفات خون
کما، خونریزی مغزی، سکته، فلج، اختلالات مغز، اختلالات گفتاری و کلامی، مشکلات حافظه
کدر شدن عدسی چشم
اختلال شنوایی
ضربان نامنظم قلب، توقف ضربان قلب، کاهش عملکرد قلب، اختلال عضله قلب، بزرگی عضله قلب، ضربان قویتر قلب، تغییرات غیر عادی نوار قلب، ضربان قلب یا نبض غیرعادی
ایجاد لخته در ورید یکی از اندام‌ها، شوک
مشکلات تنفسی، اختلالات مجاری تنفسی، آسم
انسداد روده، افزایش مقدار خونی آنزیم آمیلاز، رفلاکس (بازگشت) محتویات معده به گلو، تاخیر در تخلیه معده
آماس پوست، احساس سوختگی در برابر آفتاب
اختلالات مفصلی
عدم توانایی ادرار کردن، قاعدگی دردناک و خونریزی قاعدگی غیرعادی
عدم کارکرد تعدادی از اعضا، بیماری شبیه به آنفلونزا، افزایش حساسیت به گرما و سرما، احساس فشار بر روی سینه، احساس غیرعادی یا وحشت زدگی ، افزایش مقدار خونی آنزیم لاکتات دهیدروژناز، کاهش وزن

عوارض جانبی نادر (می تواند از نزدیک به 1 از 1000 بیمار را درگیر کند)
خونریزیهای کوچک در پوست به دلیل لخته‌های خونی
افزایش سفتی عضلات
کوری
کری
تجمع مایع در اطراف قلب
تنگی نفس حاد
تشکیل کیست در لوزالمعده
مشکلات گردش خون کبدی
افزایش پرمویی
تشنگی، غش، احساس سفتی سینه، کاهش توانایی حرکتی، زخم
عوارض جانبی بسیار نادر (می تواند کمتر از 1 از 1000 بیمار را درگیر کند)
ضعف عضلانی
نوار قلب غیرعادی
نارسایی کبدی، تنگی مجرای صفراوی
ادرار کردن دردناک همراه با وجود خون در ادرار
افزایش بافت چربی
گزارش کردن عوارض جانبی
در صورت برخورد با هرگونه عوارض جانبی، به پزشک معالج یا داروساز خود اطلاع دهید. این مورد عوارض جانبی را که در این برگه راهنما آورده نشده است، نیز شامل می‌شود. شما می توانید عوارض جانبی را از طریق ایمیل به آدرس Safety @behestan-mfg.com و یا به شماره تلفن 6520 8608-021 گزارش نمایید.  با گزارش دادن عوارض جانبی می‌توانید به تهیه اطلاعات بیشتر در مورد نکات ایمنی این دارو کمک کنید.

مصرف همزمان پروگرف با سایر داروها
در صورت مصرف هر داروی دیگری در حال حاضر یا زمان اخیر یا تصمیم به مصرف آن که شامل داروهای بدون نسخه و مرهمهای گیاهی نیز می‌شود، به پزشک معالج یا داروساز خود اطلاع دهید.
پروگرف نباید همزمان با سیکلوسپورین مصرف شود.
مقدار پروگرف در خون می تواند با مصرف داروهای دیگر تحت تاثیر قرار گیرد، همچنین مقدار داروهای دیگر در خون میتواند با مصرف پروگرف تحت تاثیر قرار گیرد و لازم باشد که مصرف پروگرف متوقف شده، مقدار مصرف افزایش یافته یا کاهش یابد. بطور ویژه در صورت مصرف فعلی یا اخیر داروهای حاوی ماده موثر زیر، حتما باید به پزشک معالج خود اطلاع دهید:
داروهای ضد قارچ و آنتی بیوتیک های مورد مصرف در درمان عفونت به ویژه آنتی بیوتیک های ماکرولید مثل کتوکونازول، فلوکونازول، ایتراکونازول، وُریکونازول، کلوتریمازول، اریترومایسین، کلاریترومایسین، جوزامایسین و ریفامپیسین
مهارکننده پروتئاز HIV (مانند ریتوناویر، نلفیناویر، ساکیناویر) که در درمان عفونت HIV کاربرد دارند
مهارکننده‌های پروتئازهای HCV (مانند بوسپرویر، تلاپرویر) که در درمان عفونت هپاتیت C به کار می‌روند
داروهای مورد استفاده برای زخم معده و بازگشت اسید به مری (رفلاکس) (مانند امپرازول یا سایمتیدین)
داروهای ضد تهوع مورد استفاده در درمان تهوع و استفراغ (مانند متوکلوپراماید)
منیزیم ـ آلومینیوم هیدروکساید (ضد اسید معده) مورد استفاده در درمان سوزش سر دل
درمانهای هورمونی با اتینیل استرادیول (مثل داروهای ضد بارداری خوراکی) یا دانازول
داروهای مورد مصرف در درمان فشار خون بالا یا مشکلات قلبی مانند نیفدیپین، نیکاردیپین، دیلتیازم و وراپامیل
داروهای ضد آریتمی قلب (آمیودارون) که جهت کنترل آریتمی (ضربان نامنظم قلب) مصرف می‌شود
داروهایی که به نام «استاتینها» شناخته می‌شوند و در درمان افزایش کلسترول و تری‌گلیسریدها به کار می‌روند
داروهای ضد صرع فنیتوئین و فنوباربیتال
کورتیکواستروئیدهای پردنیزولون و متیل پردنیزولون
ضد افسردگی نفازودون
داروهای گیاهی شامل گیاه علف چای (هایپریکوم پرفوراتوم) و یا  عصاره Schisandra sphenanthera
به پزشک معالج در مورد مصرف یا نیاز به مصرف ایبوپروفن، آمفوتریسین B یا داروهای ضد ویروس (مانند آسیکلوویر) اطلاع دهید. این داروها می‌توانند مشکلات کلیوی یا عصبی را در صورت مصرف همزمان با پروگرف تشدید کنند.
پزشک معالج همچنین باید از مصرف مکملهای پتاسیم یا داروهای مُدر نگهدارنده پتاسیم (مثل آمیلوراید، تریامترن یا اسپیرونولاکتون)، ضد دردهای خاص (که NSAID نامیده می‌شوند مثل ایبوپروفن) ، ضد انعقادها یا داروهای خوراکی درمان دیابت در حین درمان با پروگرف اطلاع داشته باشد.
در صورت نیاز به انجام هر نوع واکسیناسیونی، پیش از اقدام، به پزشک معالج اطلاع دهید.
مصرف پروگرف با غذا و نوشیدنی‌ها
بطور معمول، پروگرف را باید با معده خالی یا با فاصله حداقل یک ساعت قبل یا ۲ تا ۳ ساعت بعد از خوردن غذا مصرف نمود. در حین مصرف پروگرف از خوردن گریپ فروت یا آب گریپ فروت باید خودداری نمود.
مصرف در دوران بارداری و شیردهی
در صورت باردار بودن یا شیر دادن یا احتمال باردار بودن یا تصمیم به بچه‌دار شدن، پیش از شروع به مصرف این دارو از پزشک معالج یا داروساز خود اطلاعات بگیرید.
پروگرف در شیر مادر ترشح می‌شود، بنابراین در حین مصرف پروگرف نباید شیردهی انجام شود.
تاثیر بر توانایی رانندگی و کار با ماشینها
در صورت احساس سرگیجه یا خواب‌آلودگی، یا اشکال در دیدن به طور واضح پس از مصرف پروگرف، از رانندگی و کار با ماشین‌ها خودداری کنید. این اثرات در صورتی که پروگرف همزمان با الکل مصرف شود بیشتر مشاهده می‌گردد.
پروگرف حاوی لاکتوز و لسیتین (سویا) می باشد
پروگرف حاوی لاکتوز می‌باشد. در صورتی که پزشکتان به شما گفته باشد که شما تحمل بعضی قندها را ندارید، پیش از مصرف این فرآورده با پزشک معالج تماس بگیرید. جوهر مورد استفاده در چاپ نوشته‌های روی کپسول پروگرف 5/0 و 1میلی‌گرم حاوی لسیتین سویا می‌باشد. اگر به سویا یا بادام زمینی حساسیت دارید، با پزشک خود برای مصرف دارو مشورت نمایید.

پیش از مصرف پروگرف به چه مواردی باید توجه کرد
در موارد زیر پروگرف را مصرف نکنید
در صورتی که به تاکرولیموس یا هر یک از مواد موجود در پروگرف (که در بخش ۶ آورده شده است) آلرژی (حساسیت) دارید.
در صورتی که به هر کدام از آنتی‌بیوتیک‌های متعلق به زیر گروه ماکرولیدها (مانند اریترومایسین، کلاریترومایسین، جوزامایسین) حساسیت دارید.
محتویات بسته‌بندی و سایر اطلاعات
پروگرف حاوی چیست
• کپسول سخت پروگرف 5/0 میلی‌گرم
ماده موثره دارویی تاکرولیموس می باشد. هر کپسول حاوی 5/0 میلی‌گرم تاکرولیموس به شکل تاکرولیموس مونوهیدرات است.
سایر مواد جانبی عبارتند از:
محتویات کپسول: هیپروملوز، کراس کارملوزسدیم، لاکتوز مونوهیدرات، منیزیم استئارات.
بدنه کپسول: تیتانیوم دیاکساید (E 171)، اکسید آهن زرد (E 172)، ژلاتین
جوهر چاپ بر روی بدنه کپسول: شلاک، لسیتین (سویا)، هیدروکسی پروپیل سلولز، سایمتیکون، اکسید آهن قرمز (E 172)
• کپسول سخت پروگرف 1 میلی‌گرم
ماده موثره دارویی تاکرولیموس می‌باشد. هر کپسول حاوی 1 میلی‌گرم تاکرولیموس به شکل تاکرولیموس مونوهیدرات است.
سایر مواد جانبی عبارتند از:
محتویات کپسول: هیپروملوز، کراس کارملوز سدیم، لاکتوز مونوهیدرات، منیزیم استئارات.
بدنه کپسول: تیتانیوم دیاکساید (E 171)، ژلاتین
جوهر چاپ بر روی بدنه کپسول: شلاک، لسیتین (سویا)، هیدروکسی پروپیل سلولز، سایمتیکون، اکسید آهن قرمز (E 172)
• کپسول سخت پروگرف 5 میلی‌گرم
ماده موثره دارویی تاکرولیموس می‌باشد. هر کپسول حاوی 5 میلی‌گرم تاکرولیموس به شکل تاکرولیموس مونوهیدرات است.
سایر مواد جانبی عبارتند از:
محتویات کپسول: هیپروملوز، کراس کارملوز سدیم، لاکتوز مونوهیدرات، منیزیم استئارات.
بدنه کپسول: تیتانیوم دیاکساید (E 171)، اکسید آهن قرمز (E 172)، ژلاتین
جوهر چاپ بر روی بدنه کپسول: شلاک، تیتانیوم دی اکساید (E 171)، پروپیلن گلیکول
پروگرف به چه شکل است و محتویات بسته‌بندی دارو چیست
• پروگرف 5/0 میلی‌گرم کپسول سخت
کپسول‌های مات زرد رنگ با چاپ قرمز رنگ «0.5mg» و 607 [f]، حاوی پودر سفید رنگ
کپسول‌های سخت پروگرف 5/0 میلی‌گرم در بلیستر استریپ یا بلیستر استریپ پرفراژ شده تک دوز حاوی 10 کپسول درون ورقه محافظ، به همراه رطوبت‌گیر محافظ کپسول‌ها در برابر رطوبت عرضه می‌شود. رطوبت‌گیر نباید خورده شود. بسته‌بندی‌های 20، 30، 50، 60 و 100عددی کپسول سخت در بلیسترها و بسته‌بندی‌های 20x1، 30x1، 50x1، 60x1 و 100x1 به شکل بلیستر استریپ تک دوزی در دسترس می‌باشد.
• پروگرف 1 میلی‌گرم کپسول سخت
کپسول‌های مات سفید رنگ با چاپ قرمز رنگ «1mg» و [f] 617، حاوی پودر سفید رنگ
کپسول‌های سخت پروگرف 1 میلی‌گرم در بلیستر استریپ یا بلیستر استریپ  پرفراژ شده تک دوز حاوی 10 کپسول درون ورقه محافظ، به همراه رطوبت‌گیر محافظ کپسول‌ها در برابر رطوبت عرضه می‌شود. رطوبت‌گیر نباید خورده شود. بسته‌بندی‌های 20، 30، 50، 60، 90 و 100عددی کپسول سخت در بلیسترها و بسته‌بندی‌های 20x1، 30x1، 50x1، 60x1، 90x1 و 100x1 به شکل بلیستر استریپ تک دوزی در دسترس می‌باشد.
• پروگرف 5 میلی‌گرم کپسول سخت
کپسول‌های مات  قرمز مایل به خاکستری با چاپ سفید رنگ «5mg» و 657 [f]، حاوی پودر سفید رنگ
کپسول‌های سخت پروگرف 5 میلی‌گرم در بلیستر استریپ یا بلیستر استریپ  پرفراژ شده تک دوز حاوی 10 کپسول درون ورقه محافظ، به همراه رطوبت‌گیر محافظ کپسول‌ها در برابر رطوبت عرضه می‌شود. رطوبت‌گیر نباید خورده شود. بسته‌بندی‌های 30، 50، 60 و 100عددی کپسول سخت در بلیسترها و بسته‌بندی‌های 30x1، 50x1، 60x1 و 100x1 به شکل بلیستر استریپ تک دوزی در دسترس می‌باشد.
ممکن است همه اشکال بسته‌بندی در دسترس نباشد.
 

چگونه باید پروگرف را مصرف نمود
همیشه پروگرف را دقیقاً مطابق دستور پزشک معالج مصرف نمایید. در صورت داشتن هر گونه عدم اطمینان باید با پزشک معالج یا داروساز خود مشورت کنید.
در زمان دریافت تاکرولیموس دقت نمایید که نوع داروی تاکرولیموس دریافت شده از همان نوع قبلی که برایتان نسخه شده، باشد مگر این که متخصص پیوند موافقت کرده باشد که نوع تاکرولیموس دریافتی تغییر یابد.
این دارو به صورت دو بار در روز باید مصرف گردد. در صورتی که شکل این دارو با شکل قبلی که مصرف میکردید یا دستور مصرف آن تغییر کرده باشد، در اولین فرصت با پزشک معالج یا داروساز خود صحبت کنید تا اطمینان یابید که داروی صحیح را در اختیار دارید.
مقدار مصرف دارو در شروع درمان جهت جلوگیری از رد عضو پیوندی توسط پزشک معالج و بر اساس وزن بدن محاسبه می‌گردد. مقدار مصرفی دارو درست پس از پیوند عضو عموماً به شکل زیر است:
075/0 ـ 30/0 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز که بسته به نوع عضو پیوندی محاسبه می‌شود.
دوز مصرفی بستگی به شرایط عمومی بیمار و دیگر داروهای سرکوب کننده ایمنی مصرف شده دارد. آزمایشهای خون منظم توسط پزشک معالج جهت مشخص کردن دوز صحیح دارو و تنظیم دوز در زمانهای مختلف درخواست می‌گردد. معمولاً پزشک معالج زمانی که شرایط بیمار به حالت پایدار رسید مقدار مصرفی پروگرف را کم می‌کند. پزشک معالج تعداد دقیق کپسولهای مصرفی و دفعات مصرف را تعیین خواهد کرد.
پروگرف به صورت خوراکی دو بار در روز و معمولاً در صبح و عصر مصرف می‌گردد. کپسولها را باید به صورت یکجا با یک لیوان آب مصرف نمود. از خوردن گریپ فروت یا آب گریپ فروت در زمانی که پروگرف مصرف می‌کنید خودداری کنید. از خوردن رطوبت‌گیر موجود در بسته‌بندی دارو اجتناب کنید.
در صورت مصرف بیش از اندازه پروگرف چه باید کرد
اگر به صورت اتفاقی مقدار بیش از اندازه از پروگرف مصرف نمودید، فوراً به پزشک معالج یا به بخش اورژانس نزدیکترین بیمارستان مراجعه کنید.
در صورت فراموش کردن مصرف پروگرف چه باید کرد
جهت جایگزین کردن دوزهای فراموش شده، مقدار مصرف بعدی را دو برابر نکنید.
در صورت فراموش کردن مصرف کپسولهای پروگرف، تا نوبت بعدی مصرف صبر کرده و درمان را مانند قبل ادامه دهید.
در صورت توقف مصرف پروگرف چه باید کرد
متوقف کردن درمان با پروگرف می‌تواند خطر رد عضو پیوندی را افزایش دهد. به جز زمانی که پزشک معالج دستور داده باشد، هرگز درمان با این دارو را متوقف نکنید.
در صورت داشتن هر سئوال دیگری در مورد مصرف این دارو، از پزشک معالج یا داروساز خود سئوال کنید.