تیوگوانین 40mg قرص خوراکی
THIOGUANINE 40mg ORAL TABLET
- نام عمومی انگلیسی: THIOGUANINE 40mg ORAL TABLET
- نام برند انگلیسی: LANVIS®
- نام عمومی فارسی: تیوگوانین 40mg قرص خوراکی
- نام برند فارسی: لانویس®
- سازنده: Excella Gmbh
+ موارد بیشتر
- بستن
کد :eRx102221
قیمت : 885,000 تومان
مشخصات محصول
تیوگوانین 40mg قرص خوراکی
THIOGUANINE 40mg ORAL TABLET
مشخصات محصول
-
نام عمومی انگلیسیTHIOGUANINE 40mg ORAL TABLET
-
نام برند انگلیسیLANVIS®
-
نام عمومی فارسیتیوگوانین 40mg قرص خوراکی
-
نام برند فارسیلانویس®
-
سازندهExcella Gmbh
-
کد eRxeRx102221
نقد و بررسی
تیوگوانین 40mg قرص خوراکی
THIOGUANINE 40mg ORAL TABLET
قرص لانویس
ماده موثره: تیوگوانین
دارو به صورت قرص حاوی 40 میلی گرم تیوگوانین می باشد.
احتیاطات و هشدارها
لانویس یک ترکیب سایتوتوکسیک فعال است که باید فقط تحت نظر پزشک متخصص دارای تجربه در خصوص تجویز داروهای مشابه مصرف شود.
در بیماران مبتلا به نقص سیستم ایمنی، استفاده از واکسن های زنده میتواند باعث بروز عفونت شود. بنابراین، ایجاد ایمنی با واکسن های زنده توصیه نمی شود.
لانویس یک ترکیب سایتوتوکسیک فعال است که باید فقط تحت نظر پزشک متخصص دارای تجربه در خصوص تجویز داروهای مشابه مصرف شود.
در بیماران مبتلا به نقص سیستم ایمنی، استفاده از واکسن های زنده میتواند باعث بروز عفونت شود. بنابراین، ایجاد ایمنی با واکسن های زنده توصیه نمی شود.
ضعف سیستم ایمنی،کاهش گلبولهای سفید خون، عفونت وکاهش پلاکت های خون از عوارض شایع تیوگوانین است .
عوارض جانبی
در خصوص این دارو اطلاعات جدید بالینی جهت تعیین فراوانی عوارض جانبی وجود ندارد. لانویس اغلب جزئی از شیمی درمانی ترکیبی بوده و در نتیجه امکان نسبت دادن عوارض جانبی فقط به لانویس امکان پذیر نمی باشد.
عوارض جانبی با فراوانیهای مشخصی به شرح زیر رخ می دهند:
اختلالات سیستم خونی و لنفاوی
عوارض بسیار شایع: سرکوب مغز استخوان
اختلالات دستگاه گوارشی
عوارض شایع: Stomatitis، Gastrointestinal intolerance
عوارض نادر: سوراخ شدن و نکروز روده
اختلالات کبدی - صفراوی
عوارض بسیار شایع: سمیت کبدی همراه با آسیب اندوتلیال عروق و زمانی رخ می دهد که لانویس به عنوان درمان نگهدارنده و یا به مدت طولانی مصرف شود. مصرف لانویس به این شکل توصیه نمی شود (به بخش میزان و نحوه مصرف و بخش هشدارها و احتیاطات مراجعه کنید).
این عوارض معمولا به صورت سندرم بالینی Hepatic veno-occlusive disease (افزایش بیلی روبین خون، بزرگ شدن کبد، افزایش وزن به دلیل تجمع مایعات و آسیت) یا علائم و نشانه های افزایش فشار پورتال (بزرگ شدن طحال، ترومبوسیتوپنی و واریس مری) ظاهر می شود. افزایش ترانس آمینازهای کبدی، آلکالین فسفاتاز و گاما گلوتامیل 1ترانسفراز و همچنین یرقان ممکن است رخ دهد. تظاهرات هیستوپاتولوژیک مربوط به این سمیت شامل اسکلروز هپاتوپورتال، هیپرپلازی ریژنراتیو ندولار، Peliosis hepatis و Periportal fibrosis می باشد.
عوارض شایع: سمیت کبدی در طول درمان دوره ای کوتاه مدت که به صورتVeno-occlusive disease ظاهر می شود.
پس از قطع درمان کوتاه مدت یا بلند مدت، رفع این عوارض گزارش شده است.
عوارض نادر: در بیماران تحت شیمی درمانی ترکیبی، مصرف کنندگان قرص های جلوگیری از بارداری، مصرف کنندگان دوز بالای لانویس و همچنین مصرف کنندگان مقدار بالای الکل مواردی از بروز Centrilobular hepatic necrosis گزارش شده است.
کنترل شرایط
شمارش کامل سلولهای خونی در طول درمان باید مرتبا انجام شود.
پس از قطع درمان، کاهش تعداد لوکوسیت ها و پلاکت ها ادامه پیدا می کند، بنابراین با ظهور اولین علایم افت شدید و غیر طبیعی این پارامتر های خونی، مصرف لانویس باید به طور موقت قطع شود.
عوارض جانبی
در خصوص این دارو اطلاعات جدید بالینی جهت تعیین فراوانی عوارض جانبی وجود ندارد. لانویس اغلب جزئی از شیمی درمانی ترکیبی بوده و در نتیجه امکان نسبت دادن عوارض جانبی فقط به لانویس امکان پذیر نمی باشد.
عوارض جانبی با فراوانیهای مشخصی به شرح زیر رخ می دهند:
| عوارض بسیار شایع | بیش از 1 مورد در هر 10 بیمار |
| عوارض شایع | 1 تا 10 مورد در هر 100 بیمار |
| عوارض نا شایع | 1 تا 10 مورد در هر 1000 بیمار |
| عوارض نادر | 1 تا 10 مورد در هر 10000 بیمار |
| عوارض بسیار نادر | کمتر از 1 مورد در هر 10000 بیمار |
اختلالات سیستم خونی و لنفاوی
عوارض بسیار شایع: سرکوب مغز استخوان
اختلالات دستگاه گوارشی
عوارض شایع: Stomatitis، Gastrointestinal intolerance
عوارض نادر: سوراخ شدن و نکروز روده
اختلالات کبدی - صفراوی
عوارض بسیار شایع: سمیت کبدی همراه با آسیب اندوتلیال عروق و زمانی رخ می دهد که لانویس به عنوان درمان نگهدارنده و یا به مدت طولانی مصرف شود. مصرف لانویس به این شکل توصیه نمی شود (به بخش میزان و نحوه مصرف و بخش هشدارها و احتیاطات مراجعه کنید).
این عوارض معمولا به صورت سندرم بالینی Hepatic veno-occlusive disease (افزایش بیلی روبین خون، بزرگ شدن کبد، افزایش وزن به دلیل تجمع مایعات و آسیت) یا علائم و نشانه های افزایش فشار پورتال (بزرگ شدن طحال، ترومبوسیتوپنی و واریس مری) ظاهر می شود. افزایش ترانس آمینازهای کبدی، آلکالین فسفاتاز و گاما گلوتامیل 1ترانسفراز و همچنین یرقان ممکن است رخ دهد. تظاهرات هیستوپاتولوژیک مربوط به این سمیت شامل اسکلروز هپاتوپورتال، هیپرپلازی ریژنراتیو ندولار، Peliosis hepatis و Periportal fibrosis می باشد.
عوارض شایع: سمیت کبدی در طول درمان دوره ای کوتاه مدت که به صورتVeno-occlusive disease ظاهر می شود.
پس از قطع درمان کوتاه مدت یا بلند مدت، رفع این عوارض گزارش شده است.
عوارض نادر: در بیماران تحت شیمی درمانی ترکیبی، مصرف کنندگان قرص های جلوگیری از بارداری، مصرف کنندگان دوز بالای لانویس و همچنین مصرف کنندگان مقدار بالای الکل مواردی از بروز Centrilobular hepatic necrosis گزارش شده است.
کنترل شرایط
شمارش کامل سلولهای خونی در طول درمان باید مرتبا انجام شود.
پس از قطع درمان، کاهش تعداد لوکوسیت ها و پلاکت ها ادامه پیدا می کند، بنابراین با ظهور اولین علایم افت شدید و غیر طبیعی این پارامتر های خونی، مصرف لانویس باید به طور موقت قطع شود.
تداخلات دارویی
در بیماران مبتلا به نقص سیستم ایمنی واکسیناسیون با واکسن های حاوی ارگانیسم های زنده توصیه نمی شود.
در مصرف همزمان با آلوپورینول جهت مهار تشکیل اوریک اسید، کاهش دوز لانویس لازم نمی باشد. در حالی که کاهش دوز برای داروهای مرکاپتوپورین و آزاتیوپرین لازم است.
با توجه به اینکه نتایج مطالعات برون-تن مبنی بر مهار آنزیم TPMT توسط مشتقات آمینوسالیسیلات (مانند اولسالازین، مزالازین یا سولفاسالازین) وجود دارد، این داروها باید با احتیاط در بیماران تحت درمان با لانویس تجویز شوند (به بخش هشدارها و احتیاطات مراجعه کنید).
تداخل با غذا و مواد خوراکی که جذب دارو را تحت تاثیر قرار می دهند
جذب تیوگوانین به دنبال مصرف خوراکی متغیر خواهد بود. سطح پلاسمایی دارو به دنبال تهوع و غذا خوردن، ممکن است کاهش یابد.
مصرف در دوران بارداری و شیردهی
لانویس مانند دیگر ترکیبات سیتوتوکسیک دارای خواص تراتوژن می باشد.
مواردی از آقایان تحت درمان با ترکیبی از داروهای سیتوتوکسیک شامل لانویس گزارش شده است که صاحب فرزندان مبتلا به نقص های مادر زادی شده اند.
از مصرف لانویس در طول بارداری تا جای ممکن خصوصا در سه ماهه اول بارداری باید خودداری نمود. در هرمورد خاصی احتمال مضرات دارو بر روی جنین نسبت به فواید دارو برای مادر باید سنجیده شود.
مانند تمام داروهای سیتوتوکسیک، در صورت مصرف لانویس توسط خانم یا آقا، روش های موثر پیش گیری از بارداری باید در نظر گرفته شود.
هیچ گونه گزارشی از حضور تیوگوانین یا متابولیت هایش درشیر مادر وجود ندارد. با این حال توصیه می شود مادران در طول درمان با لانویس از شیردهی خودداری نمایند.
تاثیر بر رانندگی و کار با ماشین آلات
اطلاعاتی در مورد تاثیر لانویس بر رانندگی و کار با ماشین آلات موجود نمی باشد. اثرات زیان بار دارو بر روی این گونه فعالیت ها از طریق فارماکولوژی دارو قابل پیش بینی نمی باشد.
مصرف بیش از حد دارو
عمده اثرات سمی به صورت عوارض مغز استخوان و عوارض خونی می باشد که طی مصرف بیش از حد مزمن لانویس شدید تر از مصرف یکباره آن می باشد.
با توجه به اینکه برای دارو پادزهری شناخته نشده است، باید کنترل دقیق آزمایشات خونی صورت گیرد و درمان های حمایتی و در صورت لزوم همراه با تزریق خون در دسترس باشد.
در بیماران مبتلا به نقص سیستم ایمنی واکسیناسیون با واکسن های حاوی ارگانیسم های زنده توصیه نمی شود.
در مصرف همزمان با آلوپورینول جهت مهار تشکیل اوریک اسید، کاهش دوز لانویس لازم نمی باشد. در حالی که کاهش دوز برای داروهای مرکاپتوپورین و آزاتیوپرین لازم است.
با توجه به اینکه نتایج مطالعات برون-تن مبنی بر مهار آنزیم TPMT توسط مشتقات آمینوسالیسیلات (مانند اولسالازین، مزالازین یا سولفاسالازین) وجود دارد، این داروها باید با احتیاط در بیماران تحت درمان با لانویس تجویز شوند (به بخش هشدارها و احتیاطات مراجعه کنید).
تداخل با غذا و مواد خوراکی که جذب دارو را تحت تاثیر قرار می دهند
جذب تیوگوانین به دنبال مصرف خوراکی متغیر خواهد بود. سطح پلاسمایی دارو به دنبال تهوع و غذا خوردن، ممکن است کاهش یابد.
مصرف در دوران بارداری و شیردهی
لانویس مانند دیگر ترکیبات سیتوتوکسیک دارای خواص تراتوژن می باشد.
مواردی از آقایان تحت درمان با ترکیبی از داروهای سیتوتوکسیک شامل لانویس گزارش شده است که صاحب فرزندان مبتلا به نقص های مادر زادی شده اند.
از مصرف لانویس در طول بارداری تا جای ممکن خصوصا در سه ماهه اول بارداری باید خودداری نمود. در هرمورد خاصی احتمال مضرات دارو بر روی جنین نسبت به فواید دارو برای مادر باید سنجیده شود.
مانند تمام داروهای سیتوتوکسیک، در صورت مصرف لانویس توسط خانم یا آقا، روش های موثر پیش گیری از بارداری باید در نظر گرفته شود.
هیچ گونه گزارشی از حضور تیوگوانین یا متابولیت هایش درشیر مادر وجود ندارد. با این حال توصیه می شود مادران در طول درمان با لانویس از شیردهی خودداری نمایند.
تاثیر بر رانندگی و کار با ماشین آلات
اطلاعاتی در مورد تاثیر لانویس بر رانندگی و کار با ماشین آلات موجود نمی باشد. اثرات زیان بار دارو بر روی این گونه فعالیت ها از طریق فارماکولوژی دارو قابل پیش بینی نمی باشد.
مصرف بیش از حد دارو
عمده اثرات سمی به صورت عوارض مغز استخوان و عوارض خونی می باشد که طی مصرف بیش از حد مزمن لانویس شدید تر از مصرف یکباره آن می باشد.
با توجه به اینکه برای دارو پادزهری شناخته نشده است، باید کنترل دقیق آزمایشات خونی صورت گیرد و درمان های حمایتی و در صورت لزوم همراه با تزریق خون در دسترس باشد.
توصیه های عمومی:
دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.
این دارو برای بیماری فعلی شما تجویز شده است، از توصیه آن به دیگران خودداری کنید.
دارو را در دمای پائین تر از 25 درجه و دور از نور و رطوبت نگهداری کنید.
شرایط نگهداری
در دمای زیر 25 درجه سانتی گراد نگهداری شود.
در محل خشک و دور از نور نگهداری شود.
بسته بندی دارو
لانویس درون بطری شیشه ای کهربایی دارای درب مخصوص جهت ممانعت از دسترسی کودکان عرضه می شود.
توصیه های لازم به بیمار
توصیه می شود که مصرف و لمس قرص های لانویس بر طبق دستورالعمل کار با داروهای سیتوتوکسیک و همچنین مطابق قوانین و توصیه های رایج باشد. در صورت نیاز به دو نیم کردن قرص ها باید دقت لازم جهت عدم آلودگی دست ها و همچنین عدم استنشاق دارو صورت گیرد.
قرص های لانویس مازاد و مصرف نشده باید مطابق قوانین رایج برای انهدام داروهای خطرناک و به طور مناسب معدوم گردند.
دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.
این دارو برای بیماری فعلی شما تجویز شده است، از توصیه آن به دیگران خودداری کنید.
دارو را در دمای پائین تر از 25 درجه و دور از نور و رطوبت نگهداری کنید.
شرایط نگهداری
در دمای زیر 25 درجه سانتی گراد نگهداری شود.
در محل خشک و دور از نور نگهداری شود.
بسته بندی دارو
لانویس درون بطری شیشه ای کهربایی دارای درب مخصوص جهت ممانعت از دسترسی کودکان عرضه می شود.
توصیه های لازم به بیمار
توصیه می شود که مصرف و لمس قرص های لانویس بر طبق دستورالعمل کار با داروهای سیتوتوکسیک و همچنین مطابق قوانین و توصیه های رایج باشد. در صورت نیاز به دو نیم کردن قرص ها باید دقت لازم جهت عدم آلودگی دست ها و همچنین عدم استنشاق دارو صورت گیرد.
قرص های لانویس مازاد و مصرف نشده باید مطابق قوانین رایج برای انهدام داروهای خطرناک و به طور مناسب معدوم گردند.
این دارو از مجرای گوارشی به طور ناقص و متغیر جذب می شود. متابولیسم آن کبدی و دفع آن کلیوی است .
تیوگوانین در چرخه سلولی به طور اختصاصی و در فاز S تقسیم سلولی عمل می کند و ساخت DNA و به میزان کمتری RNA را مهارمی کند.
تیوگوانین در درمان لوسمی های میلوسیتیک و لنفوسیتیک حاد و لوسمی میلوسیتیک مزمن به کارمی رود.مقدار مصرف: مقدار مصرف تیوگوانین درابتدا mg/kg/day 2 یا mg/m2/day 75-100 به صورت مقدارمصرف واحد می باشد.اگر پیشرفت کلینیکی و یا کاهش لکوسیت حاصل نشد بعد از 4 هفته یک افزایش مقدارمصرف تا mg/kg 3 لازم می باشد. مقدارمصرف نگهدارنده mg/m2/day 2-3 و یا mg/kg/day 3 لازم می باشد. مقدار مصرف نگهدارنده mg/m2/day 2-3 و یا100 mg/kg/day می باشد.
شکل و قدرت دارویی:
قرص 40 میلی گرمی
موارد مصرف
لانویس جهت درمان لوسمی حاد به ویژه لوسمی میلوئیدی حاد و لوسمی لنفوبلاستیک حاد مصرف می شود.
لانویس همچنین جهت درمان لوسمی گرانولوسیتیک مزمن مصرف می شود.
مقدار و نحوه مصرف
میزان و طول مدت دقیق مصرف دارو به ماهیت و میزان دیگر داروهای سایتوتوکسیک که همراه با لانویس مصرف میشوند بستگی دارد.
جذب تیوگوانین به دنبال مصرف خوراکی متغیر خواهد بود. سطح پلاسمایی دارو به دنبال تهوع و غذا خوردن، ممکن است کاهش یابد.
لانویس را می توان در هر مرحله ای پیش از درمان نگهدارنده در دوره کوتاهی مصرف کرد به عنوان مثال مراحل القا، تثبیت و تشدید. مصرف لانویس به دلیل ریسک بالای بروز سمیت کبدی، در طول درمان نگهدارنده و همچنین به عنوان درمان طولانی مدت توصیه نمی شود (به بخش احتیاطات و هشدارها و عوارض جانبی مراجعه کنید).
دوز بزرگسالان
دوز معمول لانویس در بزرگسالان بین 60 تا 200 میلی گرم به ازای هر متر مربع سطح بدن در روز می باشد.
دوز کودکان
دوز لانویس در کودکان با اعمال تصحیح متناسب برای سطح بدن، مشابه دوز مصرفی در بزرگسالان می باشد.
دوز سالمندان
هیچ گونه دوز مشخصی برای بیماران سالمند توصیه نمی شود (به بخش اختلالات کلیوی و اختلالات کبدی مراجعه کنید).
لانویس در رژیم های شیمی درمانی ترکیبی متفاوتی در سالمندان مبتلا به لوسمی حاد با دوز مشابه توصیه شده در بیماران جوان تر مصرف شده است.
اختلالات کلیوی
دقت کافی جهت کاهش دوز دارو در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیوی باید صورت گیرد.
اختلالات کبدی
دقت کافی جهت کاهش دوز دارو در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کبدی باید صورت گیرد.
موارد منع مصرف
در صورت وجود حساسیت به هر یک از ترکیبات موجود در دارو از مصرف آن خودداری کنید.
با توجه به موارد مصرف خاص دارو، منع مصرف مطلق دیگری وجود ندارد.
شکل و قدرت دارویی:
قرص 40 میلی گرمی
موارد مصرف
لانویس جهت درمان لوسمی حاد به ویژه لوسمی میلوئیدی حاد و لوسمی لنفوبلاستیک حاد مصرف می شود.
لانویس همچنین جهت درمان لوسمی گرانولوسیتیک مزمن مصرف می شود.
مقدار و نحوه مصرف
میزان و طول مدت دقیق مصرف دارو به ماهیت و میزان دیگر داروهای سایتوتوکسیک که همراه با لانویس مصرف میشوند بستگی دارد.
جذب تیوگوانین به دنبال مصرف خوراکی متغیر خواهد بود. سطح پلاسمایی دارو به دنبال تهوع و غذا خوردن، ممکن است کاهش یابد.
لانویس را می توان در هر مرحله ای پیش از درمان نگهدارنده در دوره کوتاهی مصرف کرد به عنوان مثال مراحل القا، تثبیت و تشدید. مصرف لانویس به دلیل ریسک بالای بروز سمیت کبدی، در طول درمان نگهدارنده و همچنین به عنوان درمان طولانی مدت توصیه نمی شود (به بخش احتیاطات و هشدارها و عوارض جانبی مراجعه کنید).
دوز بزرگسالان
دوز معمول لانویس در بزرگسالان بین 60 تا 200 میلی گرم به ازای هر متر مربع سطح بدن در روز می باشد.
دوز کودکان
دوز لانویس در کودکان با اعمال تصحیح متناسب برای سطح بدن، مشابه دوز مصرفی در بزرگسالان می باشد.
دوز سالمندان
هیچ گونه دوز مشخصی برای بیماران سالمند توصیه نمی شود (به بخش اختلالات کلیوی و اختلالات کبدی مراجعه کنید).
لانویس در رژیم های شیمی درمانی ترکیبی متفاوتی در سالمندان مبتلا به لوسمی حاد با دوز مشابه توصیه شده در بیماران جوان تر مصرف شده است.
اختلالات کلیوی
دقت کافی جهت کاهش دوز دارو در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیوی باید صورت گیرد.
اختلالات کبدی
دقت کافی جهت کاهش دوز دارو در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کبدی باید صورت گیرد.
موارد منع مصرف
در صورت وجود حساسیت به هر یک از ترکیبات موجود در دارو از مصرف آن خودداری کنید.
با توجه به موارد مصرف خاص دارو، منع مصرف مطلق دیگری وجود ندارد.
محصولات مرتبط
مشاهده همه
کلرامبوسیل 2mg قرص خوراکی
175,000 تومان
میتومایسین 2mg پودر برای سوسپانسیون تزریقی
17,400 تومان
وینورلبین تارترات 30mg کپسول خوراکی
291,800 تومان
ایرینوتکان هیدروکلرید 20mg/1mL,5mL تزریقی
180,000 تومان