اتانرسپت 25mg محلول تزریقی زیر پوستی
ETANERCEPT 25mg SUBCUTANEOUS INJECTION, SOLUTION
- نام عمومی انگلیسی: ETANERCEPT 25mg SUBCUTANEOUS INJECTION, SOLUTION
- نام برند انگلیسی: ENBREL®
- نام عمومی فارسی: اتانرسپت 25mg محلول تزریقی زیر پوستی
- نام برند فارسی: انبرل®
- سازنده: Pfizer Ireland Inc
+ موارد بیشتر
- بستن
کد :eRx101430
قیمت : 295,000 تومان
مشخصات محصول
اتانرسپت 25mg محلول تزریقی زیر پوستی
ETANERCEPT 25mg SUBCUTANEOUS INJECTION, SOLUTION
مشخصات محصول
-
نام عمومی انگلیسیETANERCEPT 25mg SUBCUTANEOUS INJECTION, SOLUTION
-
نام برند انگلیسیENBREL®
-
نام عمومی فارسیاتانرسپت 25mg محلول تزریقی زیر پوستی
-
نام برند فارسیانبرل®
-
سازندهPfizer Ireland Inc
-
کد eRxeRx101430
نقد و بررسی
اتانرسپت 25mg محلول تزریقی زیر پوستی
ETANERCEPT 25mg SUBCUTANEOUS INJECTION, SOLUTION
انبرل چیست و در چه مواردی مورد استفاده قرار می گیرد؟
انبرل دارویی است که از دو پروتئین انسانی ساخته می شود. این دارو فعالیت پروتئین دیگری در بدن را که باعث التهاب می شود مهار می کند. انبرل با کاهش التهابی که همراه با بیماری های سخت است عمل می کند.
در بزرگسالان (18 سال و بالاتر) انبرل می تواند برای موارد متوسط یا شدید آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی)، آرتریت پسوریاتیک، اسپوندیلیت آنکیلوزان (روماتیسم ستون فقرات) شدید و پسوریازیس متوسط یا شدید استفاده شود – در هر مورد معمولا موقعی که درمان های دیگر به خوبی عمل نکرده اند یا برای شما مناسب نبودند.
برای آرتریت روماتوئید، انبرل معمولا به همراه متوترکسات تجویز می شود، هر چند به تنهایی هم می تواند استفاده شود اگر درمان با متوترکسات برای شما مناسب نبوده است. اگر به تنهایی یا به همراه متوترکسات تجویز شود، انبرل می تواند تخریب مفاصلتان را که در اثر آرتریت روماتوئید ایجاد شده است آهسته کند و توانایی شما را در انجام فعالیت های عادی روزانه بهبود بخشد.
برای بیماران آرتریت پسوریاتیک با درگیری چند مفصل، انبرل می تواند توانایی شما را در انجام فعالیت های عادی روزانه بهبود بخشد. برای بیماران با درد یا ادم قرینه چند مفصل (برای مثال دستها، مچ ها و پاها)، انبرل می تواند تخریب ساختمانی آن مفاصل را آهسته کند.
همچنین انبرل برای درمان بیماری های زیر در کودکان و نوجوانان تجویز می شود:
آرتریت ایدیوپاتیک جوانان (نوعی از آرتریت جوانان که مفاصل زیادی را درگیر می کند) در بیماران از سن 4 سال که جواب کافی به متوترکسات نداده اند (یا قادر به دریافت آن نیستند).
پسوریازیس شدید در بیماران از سن 8 سال که جواب کافی به نوردرمانی یا دیگر درمان های سیستمیک نداده اند (یا قادر به دریافت درمان نبودند).
- عوارض جانبی احتمالی
ممکن است عوارض جانبی دیگری که در این بروشور لیست نشده اند برای شما اتفاق بیفتد. اگر در مورد هر عارضه جانبی نگرانی دارید، یا اگر متوجه هرنوع عارضه جانبی ای که در این بروشور ذکر نشده شدید، لطفا با پزشک یا داروسازتان صحبت کنید.
- واکنش های آلرژیک
- مشکل بلع یا تنفس
- ورم در صورت، گلو، دست ها، یا پاها
- احساس اضطراب یا عصبی بودن، احساس خفقان، قرمزی ناگهانی پوست و/یا احساس گرمی
- راش شدید، خارش، یا کهیر (ایجاد تکه های قرمز رنگ یا پوست رنگ پریده که اغلب خارش دارند)
- عوارض جانبی جدی
- نشانه های عفونت های جدی شامل تب بالا که ممکن است همراه با سرفه، کوتاه شدن تنفس، لرز، ضعف، یا یک ناحیه داغ، قرمز، ضربان دار، زخمی روی پوست یا مفاصل
- نشانه های اختلالات خونی شامل خونریزی، کبودی یا رنگ پریدگی
- نشانه های اختلالات عصبی شامل بی حسی یا مورمور شدن، تغییرات در دید، درد چشم، یا شروع ضعف در یک دست یا پا
- نشانه هایی از بدترشدن نارسایی قلبی شامل خستگی یا کوتاه شدن تنفس در اثر فعالیت، ورم در مچ پاها، احساسی از پری در گردن یا شکم، کوتاه شدن تنفس یا سرفه در هنگام شب، آبی شدن رنگ ناخن ها یا لب ها
فراوانی عوارض جانبی ذکر شده در لیست با عبارتهای زیر تعریف شده اند:
- خیلی شایع (در بیش از یک نفر از هر 10 نفر دیده شده)
- شایع (در 1 تا 10 نفر از 100 نفر دیده شده)
- غیرشایع (در1 تا 10 نفر از 1,000 نفر دیده شده)
- نادر (در 1 تا 10 نفر از 10,000 نفر دیده شده)
- خیلی نادر (در کمتر از یکنفر از هر 10,000 نفر دیده شده)
- ناشناخته (نمی توان فراوانی را از اطلاعات موجود تخمین زد)
- خیلی شایع: عفونت ها (شامل سرماخوردگی، سینوزیت، برونشیت، عفونت های دستگاه ادراری و عفونت های پوستی)، واکنش های محل تزریق (شامل خونریزی، کبودی، قرمزی، خارش، درد، و ادم). واکنش ها در محل تزریق خیلی شایع هستند، اما اغلب بعد از ماه اول درمان اتفاق نمی افتند. در بعضی از بیماران واکنشی در یک محل تزریق که قبلا مورد استفاده قرار گرفته بود اتفاق می افتد.
- شایع: واکنش های آلرژیک، تب، خارش، آنتی بادی هایی که برضد بافت نرمال عمل می کنند (شکل گیری اتوآنتی بادی)
- عفونت هایی در نواحی مختلف)، کاهش میزان پلاکت خون، سرطان پوست (به غیر از ملانوما)، ادم لوکالیزه پوست (آنژیوادم)، کهیر (بخش های قرمز یا رنگ پریدگی پوست که اغلب خارش دارد)، التهاب چشم، پسوریازیس (جدید یا بدتر شده)، راش، التهاب یا ضایعه در ریه ها.
- نادر: واکنش های جدی آلرژیک (شامل ادم لوکالیزه شده شدید پوست و خس خس سینه)، لنفوما (نوعی از سرطان خون)، ملانوما (نوعی از سرطان پوست)، ترکیبی از کاهش تعداد سلول های خونی سفید، قرمز و پلاکت ها، اختلالات سیستم عصبی (با ضعف عضلانی شدید و نشانه ها و علائمی مشابه با مالتیپل اسکلروز یا التهاب عصب چشم ها یا طناب عصبی)، سل، بدتر شدن نارسایی احتقانی قلب، صرع، لوپوس یا سندرم شبه لوپوس (علائم ممکن است شامل راش پایدار، تب، درد مفصل، و خستگی باشد)، التهاب عروق خونی، کاهش میزان سلول های قرمز خون، کاهش تعداد گلبول سفید خون، کاهش تعداد نوتروفیل (نوعی از گلبول سفید خون)، تغییراتی در آزمایش های خونی کبد، راش پوستی، که ممکن است به سمت تاول شدید و کنده شدن پوست پیش برود.
- خیلی نادر: نارسایی مغز استخوان در تولید سلول های خونی حیاتی.
- ناشناخته: لوکمی (سرطانی که خون و مغز استخوان را تحت تاثیر قرار می دهد)، کارسینومای سلول مرکل (نوعی از سرطان پوست)، فعالیت بیش از حد سلول های سفید خون همراه با التهاب (سندرم فعال سازی ماکروفاژ).
- مصرف داروهای دیگر
- مصرف انبرل با غذا و نوشیدنی
- بارداری و شیردهی
زنانی که انبرل مصرف می کنند نباید شیردهی انجام دهند، به علت اینکه آیا انبرل داخل شیر انسان می شود مشخص نیست.
- رانندگی و استفاده از ماشین آلات
نگهداری از انبرل
دارو را دور از دید و دسترس کودکان قرار دهید.
انبرل را بعد از تاریخ انقضا مصرف نکنید که بر روی کارتن و سرنگ آماده تزریق بعد از EXP مشخص شده است. تاریخ انقضا به آخرین روز آن ماه اشاره دارد.
دارو در یخچال (2º-8ºC) نگهداری شود. از یخ زدگی آن جلوگیری شود.
بعد از اینکه سرنگ را از یخچال خارج کردید، تقریبا 30-15 دقیقه منتظر باشید تا محلول انبرل داخل سرنگ به دمای اتاق برسد. از گرم کردن آن به روش های دیگر بپرهیزید. استفاده سریع پس از گرم شدن توصیه می شود.
محلول داخل سرنگ را بررسی کنید. فقط محلولی را تزریق کنید که شفاف، بی رنگ یا زرد رنگ پریده باشد و از ذراتی که به وضوح دیده می شوند عاری باشند. اگر به این صورت نیست، سرنگ دیگری را استفاده کنید، سپس با داروسازتان برای مشاوره تماس بگیرید.
داروها نباید از طریق فاضلاب یا زباله خانگی منهدم شود. از داروسازتان بپرسید که چگونه داروهایی که نیاز ندارید را منهدم کنید. این اقدامات به حفاظت از محیط زیست کمک خواهد کرد.
سایر اطلاعات
ترکیبات دیگر شامل سوکروز، سدیم کلراید، ال-آرژنین هیدروکلراید، سدیم فسفات مونوبازیک دهیدرات و سدیم فسفات دی بازیک دهیدرات، و آب برای تزریق هستند.
دارو را دور از دید و دسترس کودکان قرار دهید.
انبرل را بعد از تاریخ انقضا مصرف نکنید که بر روی کارتن و سرنگ آماده تزریق بعد از EXP مشخص شده است. تاریخ انقضا به آخرین روز آن ماه اشاره دارد.
دارو در یخچال (2º-8ºC) نگهداری شود. از یخ زدگی آن جلوگیری شود.
بعد از اینکه سرنگ را از یخچال خارج کردید، تقریبا 30-15 دقیقه منتظر باشید تا محلول انبرل داخل سرنگ به دمای اتاق برسد. از گرم کردن آن به روش های دیگر بپرهیزید. استفاده سریع پس از گرم شدن توصیه می شود.
محلول داخل سرنگ را بررسی کنید. فقط محلولی را تزریق کنید که شفاف، بی رنگ یا زرد رنگ پریده باشد و از ذراتی که به وضوح دیده می شوند عاری باشند. اگر به این صورت نیست، سرنگ دیگری را استفاده کنید، سپس با داروسازتان برای مشاوره تماس بگیرید.
داروها نباید از طریق فاضلاب یا زباله خانگی منهدم شود. از داروسازتان بپرسید که چگونه داروهایی که نیاز ندارید را منهدم کنید. این اقدامات به حفاظت از محیط زیست کمک خواهد کرد.
سایر اطلاعات
- محتوای انبرل
ترکیبات دیگر شامل سوکروز، سدیم کلراید، ال-آرژنین هیدروکلراید، سدیم فسفات مونوبازیک دهیدرات و سدیم فسفات دی بازیک دهیدرات، و آب برای تزریق هستند.
- ظاهر انبرل چگونه است و محتوای جعبه
بیمار قبل از مصرف انبرل چه چیزهایی را باید بداند
همیشه انبرل را دقیقا همان گونه که به شما گفته شده مصرف کنید. شما باید با پزشک یا داروساز اگر از نحوه مصرف مطمئن نیستید مشورت کنید.
اگر احساس می کنید که اثر انبرل خیلی قوی یا خیلی ضعیف است، با پزشک یا داروسازتان صحبت کنید.
دوز معمول 25 میلی گرم دو بار در هفته یا 50 میلی گرم یکبار در هفته است که به صورت زیرپوستی تزریق می شود. با این وجود، پزشک شما ممکن است یک تکرار مکمل برای تزریق انبرل تعیین کند.
پلاک پسوریازیس
دوز معمول 25 میلی گرم دو بار در هفته یا 50 میلی گرم یکبار در هفته است.
به صورت دیگر، ممکن است 50 میلی گرم دو بار در هفته برای 12 هفته داده شود، سپس 25 میلی گرم دو بار در هفته یا 50 میلی گرم یکبار در هفته ادامه یابد.
پزشکتان تصمیم خواهد گرفت که شما باید تا چه مدت انبرل بگیرید و آیا درمان دوباره بر اساس پاسخ شما مورد نیاز است. اگر انبرل بعد از 12 هفته اثری روی وضعیت شما نداشت، پزشکتان ممکن است به شما بگوید که گرفتن این دارو را قطع کنید.
برای آرتریت ایدیوپاتیک جوانان از سن 8 سال، دوز معمول 0.8 میلی گرم انبرل برای هر کیلوگرم وزن بدن (تا حداکثر 50 میلی گرم)، و هفته ای یکبار باید داده شود. اگر انبرل اثری روی شرایط کودک بعد از 12 هفته ندارد، ممکن است پزشکتان استفاده از این دارو را قطع کند.
پزشک به شما دستورالعمل هایی برای تهیه و اندازه گیری دوز مناسب ارائه خواهد داد.
انبرل می تواند با یا بدون غذا یا نوشیدنی مصرف شود.
جزئیات دستورالعمل ها برای چگونگی تزریق انبرل در قسمت 7 فراهم شده است. محلول انبرل را با داروی دیگری مخلوط نکنید.
برای کمک به یادآوری، نوشتن روز(ها) یی از هفته که باید انبرل تزریق کنید در یک تقویم می تواند کمک کننده باشد.
اگر هر سوال دیگری در مورد مصرف این محصول دارید، از پزشک یا داروسازتان بپرسید.
- موارد منع مصرف انبرل
- آلرژی: انبرل را استفاده نکنید اگر شما یا کودک تحت نظارت شما، به اتانرسپت یا هر کدام از مواد تشکیل دهنده انبرل آلرژی دارد. اگر شما یا کودک واکنش های آلرژیک همانند تنگی قفسه سینه، خس خس سینه، سرگیجه یا راش تجربه کردید، دیگر انبرل بیشتری تزریق نکنید و سریعا با پزشکتان تماس بگیرید.
- عفونت شدید خونی: انبرل را برای خودتان یا کودکتان استفاده نکنید اگر عفونت شدید خونی که سپسیس نامیده می شود دارید یا در خطر ابتلا به آن هستید. اگر مطمئن نیستید، با پزشکتان تماس بگیرید.
- عفونت ها: انبرل را استفاده نکنید اگر خودتان یا کودکتان هر نوع عفونتی دارید. اگر مطمئن نیستید، لطفا با پزشک خود صحبت کنید.
- مراقبت های خاص در طی استفاده از انبرل
- واکنش های آلرژیک: اگر شما یا کودکتان واکنش های آلرژیک همانند تنگی قفسه سینه، خس خس سینه، سرگیجه یا راش تجربه کردید، دیگر انبرل را استفاده نکنید و فورا با پزشکتان تماس بگیرید.
- عفونت ها/جراحی: اگر شما یا کودکتان به عفونت جدیدی مبتلا شدید یا باید جراحی بزرگی انجام دهید، ممکن است پزشکتان بخواهد درمان با انبرل را تحت نظر بگیرد.
- عفونت ها/دیابت: به پزشک خود بگویید اگر شما یا کودکتان اخیرا سابقه عفونتی داشتید یا از دیابت رنج می برید یا دیگر شرایطی که ریسک عفونت را افزایش می دهند.
- عفونت ها/نظارت کردن: به پزشکتان بگویید اگر اخیرا سفری به بیرون از ناحیه اروپا داشته اید. اگر شما یا کودکتان نشانه هایی از عفونت را نشان می دهید همانند تب، لرز یا سرفه، فورا پزشک خود را مطلع کنید. پزشکتان تصمیم می گیرد که مونیتور کردن شما یا کودکتان برای عفونت حال حاضر را بعد از توقف مصرف انبرل انجام دهد.
- سل: مواردی از سل در بیمارانی که با انبرل درمان می شوند دیده شده است، پزشکتان قبل از شروع انبرل نشانه ها و علائم بیماری سل را بررسی خواهد کرد. این موارد می تواند شامل تاریخچه پزشکی، عکسبرداری از قفسه سینه و تست توبرکولین باشد. نتیجه این آزمایش ها باید بر روی کارت هشدار بیمار ثبت شود. خیلی مهم است که به پزشک خود بگویید اگر شما یا کودکتان قبلا سل داشته اید یا با شخصی که سل داشته است تماس نزدیک داشته اید. اگر علائم سل (همانند سرفه پایدار، کم شدن وزن، بی حالی، تب خفیف) یا هر نوع عفونت دیگری در طی یا بعد از درمان پدید آمد، سریعا به پزشک خود بگویید.
- هپاتیت B: پزشکتان ممکن است تصمیم بگیرد که آزمایشی برای وجود عفونت هپاتیت B قبل از اینکه شما یا کودکتان درمان با انبرل را شروع نمایید، انجام دهد.
- هپاتیت C: به پزشکتان بگویید اگر شما یا کودکتان هپاتیت C دارید. ممکن است پزشکتان بخواهد درمان با انبرل را در مورد بدتر شدن عفونت مونیتور کند.
- اختلالات خونی: سریعا توصیه های پزشکی را دنبال کنید اگر شما یا کودکتان هرگونه نشانه یا علائمی مانند تب پایدار، زخم گلو، کبودی، خونریزی یا رنگ پریدگی دارید. بعضی از علائم دلالت بر حضور بالقوه اختلالات خونی تهدید کننده زندگی دارند، که ممکن است نیاز به قطع مصرف انبرل باشد.
- سیستم اعصاب و اختلالات چشم: به پزشکتان بگویید اگر شما یا کودکتان مالتیپل اسکلروز (MS)، نوریت اپتیک (التهاب اعصاب چشم ها) یا میلیت عرضی (التهاب طناب نخاعی) دارید. پزشکتان تصمیم خواهد گرفت که انبرل درمان مناسبی است یا نه.
- نارسایی احتقانی قلب: به پزشکتان بگویید اگر شما یا کودکتان سابقه ای از نارسایی احتقانی قلب داشتید، زیرا ضروری است تا انبرل تحت این شرایط با احتیاط استفاده شود.
- سرطان: به پزشکتان بگویید اگر شما قبلا لنفوما (نوعی از سرطان خون) داشتید یا اکنون دارید یا هر نوع سرطان دیگری، قبل از اینکه انبرل را شروع کنید. بیماران با آرتریت روماتوئید شدید که برای مدت طولانی این بیماری را داشته اند، در خطر بالاتری نسبت به بقیه در ابتلا به لنفوما هستند. کوکان و بزرگسالانی که انبرل دریافت می کنند ممکن است در خطر ابتلا به لنفوما یا هر نوع سرطان باشند. بعضی از بیماران کودک یا نوجوانی که انبرل یا دیگر داروهایی که مشابه انبرل عمل می کنند، دریافت می کنند به سرطان هایی از نوع غیر معمول می شوند که گاهی باعث مرگ آنها نیز می شود. بعضی از بیمارانی که انبرل دریافت می کنند دچار سرطان های پوست می شوند. به پزشکتان بگویید اگر شما یا کودکتان هرگونه تغییری در ظاهر پوست یا رویش هایی برروی پوست دارید.
- واکسیناسیون: اگر امکانپذیر است، کودکان قبل از شروع انبرل واکسیناسیون خود را کامل کنند. بعضی واکسن ها مانند واکسن فلج اطفال خوراکی، زمانیکه انبرل مصرف می شود نباید داده شوند. لطفا خودتان یا کودکتان قبل از استفاده هر نوع واکسنی با پزشکتان مشورت کنید.
- آبله مرغان: به پزشکتان بگویید اگر شما یا کودکتان در طی مصرف انبرل در معرض آبله مرغان قرار گرقته اید. پزشکتان تصمیم خواهد گرفت که درمان پیشگیرانه برای آبله مرغان مناسب است یا نه.
- لاتکس: پوشش سرسوزن از لاتکس ساخته شده است (لاستیک طبیعی خشک). قبل از مصرف با پزشکتان تماس بگیرید اگر شخص تزریق کننده یا کسی که دارو به او داده می شود، به لاتکس واکنش ازدیاد حساسیت (آلرژی) دارد.
- سوءمصرف الکل: انبرل نباید برای درمان در فرد هپاتیتی ناشی از سوءمصرف الکل استفاده شود. لطفا به پزشکتان بگویید اگر شما یا کودکتان سابقه ای از سوءمصرف الکل داشته اید.
- بیماری گرانولوماتوز وگنر: انبرل برای درمان بیماری گرانولوماتوز وگنر، یک بیماری التهابی نادر، توصیه نمی شود. اگر خودتان یا کودک تحت نظارت شما بیماری گرانولوماتوز وگنر دارید به پزشکتان بگویید.
- داروهای ضد دیابت: به پزشکتان بگویید اگر خودتان یا کودکتان دیابت دارید یا داروهای برای درمان دیابت می گیرید. پزشکتان ممکن است تصمیم بگیرد که خودتان یا کودکتان به داروی ضد دیابتی کمتری نیاز دارید در زمانیکه انبرل مصرف می کنید.
- بیماری التهابی روده (IBD): مواردی از IBD در بیماران آرتریت ایدیوپاتیک جوانانی (JIA) که با انبرل درمان می شوند دیده شده است. به پزشک بگویید اگر کودک هرگونه درد و کرامپ شکمی، اسهال، کم شدن وزن یا خون در مدفوع دارد.
همیشه انبرل را دقیقا همان گونه که به شما گفته شده مصرف کنید. شما باید با پزشک یا داروساز اگر از نحوه مصرف مطمئن نیستید مشورت کنید.
اگر احساس می کنید که اثر انبرل خیلی قوی یا خیلی ضعیف است، با پزشک یا داروسازتان صحبت کنید.
- دوز دارو برای بیماران بزرگسال (18 سال یا بالاتر)
دوز معمول 25 میلی گرم دو بار در هفته یا 50 میلی گرم یکبار در هفته است که به صورت زیرپوستی تزریق می شود. با این وجود، پزشک شما ممکن است یک تکرار مکمل برای تزریق انبرل تعیین کند.
پلاک پسوریازیس
دوز معمول 25 میلی گرم دو بار در هفته یا 50 میلی گرم یکبار در هفته است.
به صورت دیگر، ممکن است 50 میلی گرم دو بار در هفته برای 12 هفته داده شود، سپس 25 میلی گرم دو بار در هفته یا 50 میلی گرم یکبار در هفته ادامه یابد.
پزشکتان تصمیم خواهد گرفت که شما باید تا چه مدت انبرل بگیرید و آیا درمان دوباره بر اساس پاسخ شما مورد نیاز است. اگر انبرل بعد از 12 هفته اثری روی وضعیت شما نداشت، پزشکتان ممکن است به شما بگوید که گرفتن این دارو را قطع کنید.
- دوز دارو برای کودکان و نوجوانان
برای آرتریت ایدیوپاتیک جوانان از سن 8 سال، دوز معمول 0.8 میلی گرم انبرل برای هر کیلوگرم وزن بدن (تا حداکثر 50 میلی گرم)، و هفته ای یکبار باید داده شود. اگر انبرل اثری روی شرایط کودک بعد از 12 هفته ندارد، ممکن است پزشکتان استفاده از این دارو را قطع کند.
پزشک به شما دستورالعمل هایی برای تهیه و اندازه گیری دوز مناسب ارائه خواهد داد.
- راه و روش تزریق
انبرل می تواند با یا بدون غذا یا نوشیدنی مصرف شود.
جزئیات دستورالعمل ها برای چگونگی تزریق انبرل در قسمت 7 فراهم شده است. محلول انبرل را با داروی دیگری مخلوط نکنید.
برای کمک به یادآوری، نوشتن روز(ها) یی از هفته که باید انبرل تزریق کنید در یک تقویم می تواند کمک کننده باشد.
- اگر انبرل را بیش از حدی که باید استفاده کردید
- اگر تزریق انبرل را فراموش کردید
- اگر مصرف انبرل را قطع کردید
اگر هر سوال دیگری در مورد مصرف این محصول دارید، از پزشک یا داروسازتان بپرسید.
محصولات مرتبط
مشاهده همه
فینگولیمد 0.5mg کپسول خوراکی
0 تومان
توسیلیزومب 20mg/1mL,20mL محلول تزریقی
2,138,400 تومان
سیکلوسپورین 100mg/1mL,50mL محلول خوراکی
738,147 تومان
آزاتیوپرین 50mg قرص خوراکی
0 تومان
سکوکینومب 150mg محلول تزریقی
0 تومان
تاکرولیموس 5mg/1mL,1mL محلول تزریقی
335,900 تومان