کوتریموکسازول 800mg/160mg قرص خوراکی
CO-TRIMOXAZOLE 800mg/160mg ORAL TABLET
- نام عمومی انگلیسی: CO-TRIMOXAZOLE 800mg/160mg ORAL TABLET
- نام برند انگلیسی: COTRIXOLE FORT®
- نام عمومی فارسی: کوتریموکسازول 800mg/160mg قرص خوراکی
- نام برند فارسی: کوتریکسول فورت ®
- سازنده: داروسازی تهران دارو
+ موارد بیشتر
- بستن
کد :eRx101044
قیمت : 26,000 تومان
مشخصات محصول
کوتریموکسازول 800mg/160mg قرص خوراکی
CO-TRIMOXAZOLE 800mg/160mg ORAL TABLET
مشخصات محصول
-
نام عمومی انگلیسیCO-TRIMOXAZOLE 800mg/160mg ORAL TABLET
-
نام برند انگلیسیCOTRIXOLE FORT®
-
نام عمومی فارسیکوتریموکسازول 800mg/160mg قرص خوراکی
-
نام برند فارسیکوتریکسول فورت ®
-
سازندهداروسازی تهران دارو
-
کد eRxeRx101044
نقد و بررسی
کوتریموکسازول 800mg/160mg قرص خوراکی
CO-TRIMOXAZOLE 800mg/160mg ORAL TABLET
کوتریکسول فورت®
کوتریموکسازول
(سولفامتوکسازول و تری متوپریم)
درمان و پیشگیری از عفونت ها بویژه باکتریائی و پروتوزائی (عفونتهای ادراری، برونشیت، عفونت گوش میانی و اسهال مسافرتی)
اين دارو براي بيماري فعلي شما تجويز شده است، لذا از مصرف آن در موارد مشابه و يا توصيه آن به ديگران جدا خودداري نمایید.
1 ـ کوتریموکسازول در صورت ابتلای بیمار به عیب کار کلیه یا کبد،اختلالات خونی، کمبود G6PD و درسالخوردگان باید با احتیاط فراوان مصرف شود. 2 ـ در طول درمان درازمدت باکوتریموکسازول، انجام آزمون شمارش سلولهای خون به طور منظم توصیه می شود. 3 ـ مصرف این دارو در نوزادان با سن کمتر از 6 هفته توصیه نمی شود (مگر درپیشگیری یا درمان پنومونی ناشی ازپنوموسیس تیس ).
تهوع، استفراغ، بثورات جلدی (از جمله سندرم استیونس ـجانسون، نکرولیزسمی اپیدرم وحساسیت به نور که در این موارد بایدمصرف دارو را فور قطع کرد)، اختلالات خونی (شامل کاهش نوتروفیلها وپلاکت های خون، ترومبوسیتوپنی، بندرت آگرانولوسیتوز و پورپورا که در این مواردباید مصرف دارو را فور قطع کرد) وبندرت واکنش های آلرژیک، اسهال، التهاب زبان، استوماتیت، بی اشتهایی، دردمفاصل، درد عضلات با مصرف این داروگزارش شده اند.
عوارض جانبی
هر دارو به موازات اثر درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز عوارض ناخواسته نیز شود. اگرچه تمام این عوارض در یک فرد دیده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی زیر فورا به پزشک مراجعه کنید:
موارد با شیوع بیشتر:
خارش، راش پوستی.
موارد با شیوع کمتر:
درد مفاصل و عضلات، اختلال در بلع، رنگ پریدگی پوست، قرمزی، تاول، پوسته پوسته و شل شدن پوست، تب و گلودرد، خونریزی و کبودی غیر عادی، خستگی و ضعف غیر عادی، زردی چشم ها و پوست.
موارد نادر:
درد شدید معده و شکم، حساسیت غیر طبیعی معده و شکم به فشار یا لمس، اضطراب، وجود خون در ادرار، کبودی ناخن های دست، لب ها و پوست، گیجی، اسهال شدید آبکی با احتمال وجود خون، اختلال در تنفس، خواب آلودگی، تب، احساس ناخوشی، کاهش و یا افزایش مقدار و دفعات ادرار، توهم، سردرد شدید، افزایش تشنگی، درد در قسمت پائینی کمر، افسردگی، ضعف و درد عضلات، تهوع، دستپاچگی، درد و سوزش هنگام ادرار، تشنج، گرفتگی گردن و یا پشت، تورم در قسمت جلوئی گردن.
توجه: بعضی عوارض بالا مثل درد شدید معده و شکم واسهال شدید آبکی با احتمال وجود خون ممکن است تا چندین هفته بعد از قطع مصرف دارو ادامه داشته باشد.
در صورت بروز عوارض جانبی زیر در اولین فرصت به پزشک مراجعه نمایید:
موارد با شیوع بیشتر:
افزایش حساسیت پوست به نور خورشید.
عوارض جانبی زیر نیز ممکن است اتفاق بیفتد که نیاز به توجه پزشکی ندارد. این موارد ممکن است با ادامه مصرف دارو خود به خود از بین بروند ولی در صورتیکه ادامه پیدا کردند و یا آزار دهنده شدند باید به پزشک مراجعه کرد:
موارد با شیوع بیشتر:
اسهال، گیجی، سردرد، کاهش اشتها، گلودرد و یا تورم زبان، تهوع و یا استفراغ، خستگی.
عوارض جانبی
هر دارو به موازات اثر درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز عوارض ناخواسته نیز شود. اگرچه تمام این عوارض در یک فرد دیده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی زیر فورا به پزشک مراجعه کنید:
موارد با شیوع بیشتر:
خارش، راش پوستی.
موارد با شیوع کمتر:
درد مفاصل و عضلات، اختلال در بلع، رنگ پریدگی پوست، قرمزی، تاول، پوسته پوسته و شل شدن پوست، تب و گلودرد، خونریزی و کبودی غیر عادی، خستگی و ضعف غیر عادی، زردی چشم ها و پوست.
موارد نادر:
درد شدید معده و شکم، حساسیت غیر طبیعی معده و شکم به فشار یا لمس، اضطراب، وجود خون در ادرار، کبودی ناخن های دست، لب ها و پوست، گیجی، اسهال شدید آبکی با احتمال وجود خون، اختلال در تنفس، خواب آلودگی، تب، احساس ناخوشی، کاهش و یا افزایش مقدار و دفعات ادرار، توهم، سردرد شدید، افزایش تشنگی، درد در قسمت پائینی کمر، افسردگی، ضعف و درد عضلات، تهوع، دستپاچگی، درد و سوزش هنگام ادرار، تشنج، گرفتگی گردن و یا پشت، تورم در قسمت جلوئی گردن.
توجه: بعضی عوارض بالا مثل درد شدید معده و شکم واسهال شدید آبکی با احتمال وجود خون ممکن است تا چندین هفته بعد از قطع مصرف دارو ادامه داشته باشد.
در صورت بروز عوارض جانبی زیر در اولین فرصت به پزشک مراجعه نمایید:
موارد با شیوع بیشتر:
افزایش حساسیت پوست به نور خورشید.
عوارض جانبی زیر نیز ممکن است اتفاق بیفتد که نیاز به توجه پزشکی ندارد. این موارد ممکن است با ادامه مصرف دارو خود به خود از بین بروند ولی در صورتیکه ادامه پیدا کردند و یا آزار دهنده شدند باید به پزشک مراجعه کرد:
موارد با شیوع بیشتر:
اسهال، گیجی، سردرد، کاهش اشتها، گلودرد و یا تورم زبان، تهوع و یا استفراغ، خستگی.
در صورت مصرف همزمان کوتریموکسازول با تیوپنتال،وارفارین و داروهای ضد دیابت گروه سولفونیل اوره، اثر این داروها افزایش می یابد. در صورت مصرف همزمان این دارو با فنی توئین، پیریمتامین ومتوترکسات اثر ضد فولات این داروهاافزایش می یابد. خطر بروز سمیت کلیوی ناشی از سیکلوسپورین در صورت مصرف همزمان با کوتریموکسازول افزایش می یابد. اثر این دارو توسط پتاسیم آمینوبنزوات ( PABA) کاهش می یابد.
1 ـ در طول مصرف این دارو بیمار باید مایعات به اندازه کافی دریافت کند. 2 ـ احتمال بروز واکنش های حساسیت به نور در بیماران وجود دارد. بیمار باید ازقرار گرفتن در معرض نور شدید آفتاب خودداری کند. 3 ـ در صورت بروز سرگیجه باید احتیاطکرد. 4 ـ در صورت بروز اختلالات خونی یابثورات جلدی، باید بلافاصله مصرف دارورا قطع کرد. موارد منع مصرف: این دارو در صورت ابتلای بیمار به نارسایی کبدی یا کلیوی وپورفیری نباید مصرف شود.
راهنمائي هاي عمومي
1- در صورت حساسیت به داروهای گوگرد دار، فوروزماید یا دیورتیک های تیازیدی، داروهای خوراکی ضد دیابت، داروهای خوراکی ضد گلوکوم، مواد دیگر، غذاها، مواد محافظ و رنگ ها پزشک را مطلع سازید.
2- مصرف این دارو در نوزادان کمتر از 2 ماه با نظر پزشک می باشد.
3- سالمندان به عوارض جانبی این دارو حساس ترند و عوارض شدید پوستی و خونی در این افراد بیشتر مشاهده می شود. سالمندانی که به مدت طولانی داروی مدر را با این دارو مصرف می کنند دچار عوارض بیشتری می شوند.
4- در صورت مصرف هم زمان این دارو با سایر داروها مانند استامینوفن، آمیودارون، استروئیدهای آنابولیک، آندروژن ها، داروهای ضد تیروئید، کاربامازپین، کارموستین، کلروکین، دانترولن، دانوروبیسین، دی سولفیرام،
دی والپروکس، استروژن ها، اترتینات، نمک های طلا، مرکاپتوپورین، نا لتروکسون، داروهای ضد بارداری خوراکی، سایر آنتی بیوتیک های خوراکی و تزریقی، فنوتیازین ها، پلی کامایسین، والپروئیک اسید، استو هیدروکسامیک اسید، فورازولیدون، نیتروفورانتوئین، پریما کین، پروکائین آمید، کینیدین، کینین، سولفوکسون، ضد انعقادها، دیگوکسین، اتوتوئین، مفنی توئین، متوتروکسات، فنی توئین، داروهای خوراکی ضد دیابت، متنامین، متیل دوپا، پزشک را مطلع سازید.
5- در صورت ابتلا به بیماری هائی نظیر کم خونی و یا سایر اختلالات خونی، نقص آنزیمی گلوکز - 6 - فسفات د هیدروژناز، بیماری های کبدی و کلیوی، پورفیریا، پزشک را مطلع سازید.
6- دارو را همراه با یک لیوان آب مصرف کنید و در طول درمان مایعات به میزان کافی بنوشید.
7- برای مصرف مقدار صحیح فرم سوسپانسیون خوراکی از پیمانه همراه دارو استفاده کنید.
8- برای درمان کامل عفونت حتی در صورت احساس بهبودی دوره درمان را کامل کنید چون توقف مصرف ممکن است باعث بازگشت علائم بیماری شود.
9- برای عملکرد بهتر دارو باید غلظت ثابتی از دارو در خون و یا ادرار وجود داشته باشد بنابراین برای ثابت نگهداشتن غلظت بهتر است دارو به موقع و در فواصل منظم مصرف شود.
10- چنانچه دارو را به طور منظم مصرف می کنید و در صورتی که یک نوبت مصرف آن را فراموش کردید به محض به یاد آوردن مصرف کنید تا غلظت آن در خون و یا ادرار ثابت بماند ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد از مصرف این نوبت خودداری کنید و برنامه معمول خود را ادامه دهید و مقدار مصرف را دو برابر نکنید.
مصرف در بارداری و شیردهی
بارداری
هیچگونه گزارشی مبتنی بر نقص جنینی و مشکلات دیگر در انسان گزارش نشده است. در صورت بارداری یا احتمال آن پزشک را مطلع سازید.
شیردهی
این ترکیب داروئی در شیر مادر ترشح می شود و ممکن است باعث بروز مشکلات کبدی، کم خونی و یا عوارض دیگری بخصوص در نوزادانی که مبتلا به نقص آنزیمی گلوکوز - 6 - فسفات د هیدروژناز می باشند شود. لذا مصرف این دارو در طول دوران شیردهی توصیه نمی شود.
موارد احتیاط
1- در طول دوره درمان به طور مرتب به پزشک مراجعه نمایید. مصرف طولانی مدت این دارو باعث ایجاد مشکلات خونی می شود.
2- اگر علائم بیماری در طول چند روز بهبود نیافت و یا بدتر شد به پزشک مراجعه نمایید.
3- به علت اختلالات خونی که در زمان مصرف این دارو به وجود می آید ممکن است عفونتهای خاص، تاخیر در بهبود زخم و خونریزی از لثه ایجاد شود. بنابراین باید به طور مرتب از مسواک، نخ دندان و خلال دندان استفاده نمایید و انجام کارهای دندانپزشکی را تا زمان نرمال شدن آزمایش خون به تاخیر انداخته و در طول درمان برای رعایت بهداشت دهان و دندان باید با پزشک و یا دندان پزشک مشورت نمایید.
4- با توجه به افزایش حساسیت پوست به نور خورشید در اثر مصرف این دارو ممکن است حتی زمانی که به مدت کوتاه در معرض نور خورشید قرار دارید باعث خارش، بثورات جلدی، قرمزی و سایر تغییرات رنگ پوست یا آفتاب سوختگی شدید شود. لذا جهت محافظت پوست موارد زیر را رعایت نمایید:
* سعی کنید در بین ساعات 10 صبح تا 3 بعد از ظهر در معرض نور آفتاب قرار نگیرید.
* از کلاه و عینک آفتابی استفاده نمایید.
* از ضد آفتاب با فاکتور حفاظتی حداقل 15 و در صورت داشتن پوست سفید رنگ از ضد آفتاب با فاکتور حفاظتی بالاتر استفاده نمایید.
* از حفاظت کننده های لب با فاکتور حفاظتی حداقل 15 استفاده نمایید.
* از لامپ های خورشیدی و حمام آفتاب استفاده نکنید.
5- در صورت حساسیت شدید به نور آفتاب پیش از مصرف دارو پزشک را مطلع سازید.
6- این دارو ممکن است باعث خواب آلودگی شود لذا ضمن درمان از رانندگی و یا کار با ماشین آلاتی که نیاز به هوشیاری کامل دارند خودداری کنید.
شرایط نگهداری
1- دور از دید و دسترس کودکان نگهداری نمایید.
2- دور از نور، رطوبت و در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد نگهداری نمائید.
3- از نگهداری و مصرف داروی تاریخ گذشته خودداری کنید.
راهنمائي هاي عمومي
1- در صورت حساسیت به داروهای گوگرد دار، فوروزماید یا دیورتیک های تیازیدی، داروهای خوراکی ضد دیابت، داروهای خوراکی ضد گلوکوم، مواد دیگر، غذاها، مواد محافظ و رنگ ها پزشک را مطلع سازید.
2- مصرف این دارو در نوزادان کمتر از 2 ماه با نظر پزشک می باشد.
3- سالمندان به عوارض جانبی این دارو حساس ترند و عوارض شدید پوستی و خونی در این افراد بیشتر مشاهده می شود. سالمندانی که به مدت طولانی داروی مدر را با این دارو مصرف می کنند دچار عوارض بیشتری می شوند.
4- در صورت مصرف هم زمان این دارو با سایر داروها مانند استامینوفن، آمیودارون، استروئیدهای آنابولیک، آندروژن ها، داروهای ضد تیروئید، کاربامازپین، کارموستین، کلروکین، دانترولن، دانوروبیسین، دی سولفیرام،
دی والپروکس، استروژن ها، اترتینات، نمک های طلا، مرکاپتوپورین، نا لتروکسون، داروهای ضد بارداری خوراکی، سایر آنتی بیوتیک های خوراکی و تزریقی، فنوتیازین ها، پلی کامایسین، والپروئیک اسید، استو هیدروکسامیک اسید، فورازولیدون، نیتروفورانتوئین، پریما کین، پروکائین آمید، کینیدین، کینین، سولفوکسون، ضد انعقادها، دیگوکسین، اتوتوئین، مفنی توئین، متوتروکسات، فنی توئین، داروهای خوراکی ضد دیابت، متنامین، متیل دوپا، پزشک را مطلع سازید.
5- در صورت ابتلا به بیماری هائی نظیر کم خونی و یا سایر اختلالات خونی، نقص آنزیمی گلوکز - 6 - فسفات د هیدروژناز، بیماری های کبدی و کلیوی، پورفیریا، پزشک را مطلع سازید.
6- دارو را همراه با یک لیوان آب مصرف کنید و در طول درمان مایعات به میزان کافی بنوشید.
7- برای مصرف مقدار صحیح فرم سوسپانسیون خوراکی از پیمانه همراه دارو استفاده کنید.
8- برای درمان کامل عفونت حتی در صورت احساس بهبودی دوره درمان را کامل کنید چون توقف مصرف ممکن است باعث بازگشت علائم بیماری شود.
9- برای عملکرد بهتر دارو باید غلظت ثابتی از دارو در خون و یا ادرار وجود داشته باشد بنابراین برای ثابت نگهداشتن غلظت بهتر است دارو به موقع و در فواصل منظم مصرف شود.
10- چنانچه دارو را به طور منظم مصرف می کنید و در صورتی که یک نوبت مصرف آن را فراموش کردید به محض به یاد آوردن مصرف کنید تا غلظت آن در خون و یا ادرار ثابت بماند ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد از مصرف این نوبت خودداری کنید و برنامه معمول خود را ادامه دهید و مقدار مصرف را دو برابر نکنید.
مصرف در بارداری و شیردهی
بارداری
هیچگونه گزارشی مبتنی بر نقص جنینی و مشکلات دیگر در انسان گزارش نشده است. در صورت بارداری یا احتمال آن پزشک را مطلع سازید.
شیردهی
این ترکیب داروئی در شیر مادر ترشح می شود و ممکن است باعث بروز مشکلات کبدی، کم خونی و یا عوارض دیگری بخصوص در نوزادانی که مبتلا به نقص آنزیمی گلوکوز - 6 - فسفات د هیدروژناز می باشند شود. لذا مصرف این دارو در طول دوران شیردهی توصیه نمی شود.
موارد احتیاط
1- در طول دوره درمان به طور مرتب به پزشک مراجعه نمایید. مصرف طولانی مدت این دارو باعث ایجاد مشکلات خونی می شود.
2- اگر علائم بیماری در طول چند روز بهبود نیافت و یا بدتر شد به پزشک مراجعه نمایید.
3- به علت اختلالات خونی که در زمان مصرف این دارو به وجود می آید ممکن است عفونتهای خاص، تاخیر در بهبود زخم و خونریزی از لثه ایجاد شود. بنابراین باید به طور مرتب از مسواک، نخ دندان و خلال دندان استفاده نمایید و انجام کارهای دندانپزشکی را تا زمان نرمال شدن آزمایش خون به تاخیر انداخته و در طول درمان برای رعایت بهداشت دهان و دندان باید با پزشک و یا دندان پزشک مشورت نمایید.
4- با توجه به افزایش حساسیت پوست به نور خورشید در اثر مصرف این دارو ممکن است حتی زمانی که به مدت کوتاه در معرض نور خورشید قرار دارید باعث خارش، بثورات جلدی، قرمزی و سایر تغییرات رنگ پوست یا آفتاب سوختگی شدید شود. لذا جهت محافظت پوست موارد زیر را رعایت نمایید:
* سعی کنید در بین ساعات 10 صبح تا 3 بعد از ظهر در معرض نور آفتاب قرار نگیرید.
* از کلاه و عینک آفتابی استفاده نمایید.
* از ضد آفتاب با فاکتور حفاظتی حداقل 15 و در صورت داشتن پوست سفید رنگ از ضد آفتاب با فاکتور حفاظتی بالاتر استفاده نمایید.
* از حفاظت کننده های لب با فاکتور حفاظتی حداقل 15 استفاده نمایید.
* از لامپ های خورشیدی و حمام آفتاب استفاده نکنید.
5- در صورت حساسیت شدید به نور آفتاب پیش از مصرف دارو پزشک را مطلع سازید.
6- این دارو ممکن است باعث خواب آلودگی شود لذا ضمن درمان از رانندگی و یا کار با ماشین آلاتی که نیاز به هوشیاری کامل دارند خودداری کنید.
شرایط نگهداری
1- دور از دید و دسترس کودکان نگهداری نمایید.
2- دور از نور، رطوبت و در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد نگهداری نمائید.
3- از نگهداری و مصرف داروی تاریخ گذشته خودداری کنید.
سولفامتوکسازول به آهستگی و تقریب به طور کامل از راه خوراکی جذب می شود. تری متوپریم نیزبخوبی از راه دستگاه گوارش جذب می شود. هر دو دارو به طور گسترده دربافتها منتشر می شوند. دفع هر دو داروعمدت کلیوی است . نیمه عمرسولفامتوکسازول 12 - 6 ساعت و نیمه عمر تری متوپریم 10 ـ 8 ساعت است .
سولفونامیدها به طوررقابتی یک آنزیم باکتریایی را که مسئول داخل کردن اسید پاراآمینوبنزوئیک درساختمان اسید دی هیدروفولیک است،مهار می کنند. تری متوپریم با اتصال به آنزیم دی هیدروفولات ردوکتاز باکتری،آن را به طورقابل برگشت مهار می نماید.
این دارو به عنوان داروی انتخابی در درمان پنومونی ناشی ازپنوموسیس تیس کارینی و نیز درمان توکسوپلاسموز و نوکاردیاز و تشدید حادبرونشیت مزمن مصرف می شود.همچنین، کوتریموکسازول در درمان عفونتهای مجاری ادرار و عفونت گوش میانی ناشی از میکروارگانیسم های حساس در کودکان مصرف می شود.مقدار مصرف: خوراکی؛ بزرگسالان به صورت خوراکی 2 قرص هر 12 ساعت است که در عفونتهای شدیدتا 3 قرص هر 12 ساعت افزایش می یابد. درصورتی که طول درمان بیش از 14 روزباشد، این مقدار یک قرص هر 12 ساعت می باشد. کوتریموکسازول در درمان پنومونی ناشی از پنوموسیس تیس کارینی به مقدار 120 mg/kg/day در 4 ـ 2 دوزمنقسم به مدت 14 روز مصرف می شود. کودکان به صورت خوراکی هر 12ساعت،در کودکان با سن 6 هفته تا 5 ماه یک قرص کودکان، در کودکان 6 ماه تا 5سال 2 قرص کودکان و در کودکان 12 ـ 6سال 3 قرص کودکان مصرف می شود. تزریقی؛ بزرگسالان مقدار مصرف کوتریموکسازول از راه انفوزیون وریدی 960 میلی گرم (حاوی 800 میلی گرم سولفامتوکسازول و 160میلی گرم تری متوپریم ) هر 12 ساعت می باشدکه این مقدار در عفونتهای شدید تا 1.44 گرم هر12 ساعت افزایش می یابد. کوتریموکسازول در درمان پنومونی ناشی از پنوموسیس تیس کارینی، از راه خوراکی یا انفوزیون وریدی به مقدار120 mg/kg/day در 4 ـ 2 مقدار منقسم برای 14 روز مصرف می شود. کودکان کوتریموکسازول از راه انفوزیون وریدی در کودکان به مقدار36 mg/kg/day در 2 مقدار منقسم مصرف می شود که در عفونتهای شدید این مقداربه 54 mg/kg / day افزایش می یابد.
مقدار و نحوه مصرف
مقادیر ذکر شده در زیر مقدار متوسط مصرف می باشد و مقدار دقیق را پزشک تعیین می کند:
◄ برای عفونت های باکتریائی:
- بزرگسالان و کودکان با وزن بیشتر از 40 کیلوگرم:800 میلی گرم سولفامتوکسازول و 160 میلی گرم تری متوپریم هر 12 ساعت.
- نوزادان کوچکتر از 2 ماه: مصرف این دارو توصیه نمی شود.
- نوزادان بزرگتر از 2 ماه و کودکان تا وزن 40 کیلوگرم: مقدار مصرف بر اساس وزن بدن محاسبه می شود. مقدار معمول مصرف 20 تا 30 میلی گرم سولفامتوکسازول و 4 تا 6 میلی گرم تری متوپریم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن هر 12 ساعت می باشد.
◄ برای درمان Pneumocystis carinii pneumonia ((PCP:
- بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 2 ماه: مقدار مصرف بر اساس وزن بدن محاسبه می شود. مقدار معمول 75/18 تا 25 میلی گرم سولفامتوکسازول و 75/3 تا 5 میلی گرم تری متوپریم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن هر 6 ساعت می باشد.
◄ برای پیشگیری از Pneumocystis carinii pneumonia((PCP:
- بزرگسالان و نوجوانان:800 میلی گرم سولفامتوکسازول و 160 میلی گرم تری متوپریم یک بار در روز.
- نوزادان و کودکان با سن 4 هفته و بزرگتر: مقدار مصرف بر اساس وزن بدن و توسط پزشک تعیین می شود. چندین نوع رژیم درمانی وجود دارد که باید توسط پزشک انتخاب شود. یک نوع رژیم درمانی به این صورت است که 375 میلی گرم سولفامتوکسازول و 75 میلی گرم تری متوپریم به ازای هر متر مربع از سطح بدن 2 بار در روز 3 روز متوالی در هفته مصرف شود.
مقدار و نحوه مصرف
مقادیر ذکر شده در زیر مقدار متوسط مصرف می باشد و مقدار دقیق را پزشک تعیین می کند:
◄ برای عفونت های باکتریائی:
- بزرگسالان و کودکان با وزن بیشتر از 40 کیلوگرم:800 میلی گرم سولفامتوکسازول و 160 میلی گرم تری متوپریم هر 12 ساعت.
- نوزادان کوچکتر از 2 ماه: مصرف این دارو توصیه نمی شود.
- نوزادان بزرگتر از 2 ماه و کودکان تا وزن 40 کیلوگرم: مقدار مصرف بر اساس وزن بدن محاسبه می شود. مقدار معمول مصرف 20 تا 30 میلی گرم سولفامتوکسازول و 4 تا 6 میلی گرم تری متوپریم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن هر 12 ساعت می باشد.
◄ برای درمان Pneumocystis carinii pneumonia ((PCP:
- بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 2 ماه: مقدار مصرف بر اساس وزن بدن محاسبه می شود. مقدار معمول 75/18 تا 25 میلی گرم سولفامتوکسازول و 75/3 تا 5 میلی گرم تری متوپریم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن هر 6 ساعت می باشد.
◄ برای پیشگیری از Pneumocystis carinii pneumonia((PCP:
- بزرگسالان و نوجوانان:800 میلی گرم سولفامتوکسازول و 160 میلی گرم تری متوپریم یک بار در روز.
- نوزادان و کودکان با سن 4 هفته و بزرگتر: مقدار مصرف بر اساس وزن بدن و توسط پزشک تعیین می شود. چندین نوع رژیم درمانی وجود دارد که باید توسط پزشک انتخاب شود. یک نوع رژیم درمانی به این صورت است که 375 میلی گرم سولفامتوکسازول و 75 میلی گرم تری متوپریم به ازای هر متر مربع از سطح بدن 2 بار در روز 3 روز متوالی در هفته مصرف شود.