عوارض جانبی شایع کینولون ها عبارتند از تهوع، استفراغ، دردشکم، اسهال، سردرد، سرگیجه، اختلال درخواب، بثورات جلدی، خارش، تب،آنافیلاکسی، حساسیت به نور، افزایش اوره و کرآتینین خون، اختلالات گذرا درآنزیم های کبد و بیلی روبین، درد عضلات ومفاصل، اختلالات خونی و تغییر در غلظت پروترومبین .


عوارض جانبی
هر دارو به موازات اثر درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه تمام این عوارض در یک فرد دیده نمی شود لیکن در صورت بروز هر کدام از عوارض زیر در اولین فرصت با پزشک مشورت کنید.
 
موارد با شیوع زیاد:
احساس ضعف شدید، ضربان قلب آهسته یا نامنظم.
 
موارد با شیوع کمتر:
ورم یا پف صورت، بازوها، دست ها، ساق پا و یا کف پا، تاول زدن پوست، تاری دید، گیجی، سردرد، بی قراری، وزوز گوش، افزایش سریع وزن، احساس سوزش در پوست، ضربان قلب سریع و یا کند، خارش، بثورات، قرمزی، تورم و راش پوستی، احساس سوزش در دست یا پا، افزایش و یا کاهش غیر عادی وزن.
 
موارد نادر:
درد یا کرامپ معده یا شکم، درد شکمی، بی قراری، بثورات منطقه ای، مدفوع سیاه و قیر مانند، خونریزی، تاول روی غشاهای مخاطی همراه با تب، خارش، لایه لایه شدن و قرمزی پوست، ادرار خونی و تیره، احساس سرما و گرما کردن، ناتوانی در حرکت، خارش، بی حسی، سوزن سوزن شدن و یا سوزش، لرز، درد سینه، مدفوع خاکستری رنگ، گیجی، سرفه، ادرار تیره و یا کهربائی، اسهال (رقیق و شدید که ممکن است خونی نیز باشد)، 
 
مشکل در تنفس، مشکل در بلع، تغییر رنگ پوست، سرگیجه، خشکی دهان، سفتی زیاد ماهیچه ها، غش، احساس سرگیجه و سبکسری در هنگام بلند شدن ناگهانی از موقعیت خوابیده و یا نشسته، ضربان قلب یا نبض نا منظم و تند، خستگی، خشکی و برافروختگی پوست، احساس فشار، احساس غیر واقعی بودن، احساس گرما و حرارت، تب، برافروختگی و یا قرمزی پوست خصوصا در ناحیه صورت و گردن، بوی تنفس شبیه بوی میوه، توهم (دیدن، شنیدن و یا احساس چیزهائی که واقعا وجود ندارند)، کهیر یا برجستگی، عدم تعادل، گرسنگی و تشنگی زیاد، 
ادرار زیاد، التهاب، عفونت، خارش، درد مفاصل، احساس ضعف، افزایش چربی در خون، کاهش اشتها، کاهش حافظه، درد در کمر، معده و پهلو، ایجاد غده، سفتی یا کشیدگی ماهیچه، استفراغ، تنفس صدادار، بی حسی، ناراحتی.
 
عوارض جانبی زیر نیز ممکن است اتفاق بیفتد که نیاز به توجه پزشکی ندارد. این موارد ممکن است با ادامه مصرف دارو خود به خود از بین بروند، اما در صورتی که ادامه پیدا کردند یا آزار دهنده شدند باید به پزشک مراجعه کرد: 
 
موارد با شیوع زیاد:
ناراحتی یا درد معده، اسهال، خواب آلودگی، منگی، بی قراری، اختلال درخوابیدن، ترشح ودرد واژینال.
 
موارد نادر:
خواب های غیر عادی، معده اسیدی یا ترش کردن، درد پشت، مزه بد، غیرعادی و یا غیر خوشایند، بادگلو، احساس نفخ، سوختگی، خزیدن، خارش، بی حسی، احساس سوزن سوزن شدن یا احساس سوزش، احساس سوزش در قفسه سینه یا معده، تغییر در حس چشایی، بویایی و بینایی، یبوست، زنگ زدن یا وزوز ادامه دار یا سایر صداهای غیرعادی در گوش، گریه کردن، افسردگی، مشکل در صحبت کردن، مشکل در خوابیدن، مشکل در 
 
ادرار، خماری، سرخوشی، گاز زیاد در معده یا روده، ترس، احساس حرکت دائمی خود یا اطرافیان، احساس بیماری، کاهش شنوایی، سوزش سر دل، اختلال در بینایی، افزایش حساسیت پوست به نور خورشید، سوء هاضمه، قرمزی، ورم یا درد مفاصل، بدبینی، درد لگن، لکه های ارغوانی یا قرمز سوزنی شکل درپوست، پف کردگی یا تورم پلک یا اطراف چشم، صورت، لبها، زبان، واکنشهای احساسی بیش از معمول، تغییر سریع خلق و خو، احساس چرخیدن، تنگی نفس، خوابیدن یا خواب آلودگی غیرعادی، وجود زخم یا لکه های سفید در دهان و 
زبان، لکه هائی روی پوست شبیه تاول یا جوش، ناراحتی یا درد معده، حساسیت در ناحیه شکم، افکار غیر عادی، تغییر رنگ زبان، ناتوانی در خوابیدن، عفونت قارچی واژینال، کاهش وزن.
 
 

در صورت مصرف همزمان کینولون ها با داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی خطر بروز تشنج ممکن است افزایش یابد. داروهای آنتی اسید ومواد جاذب، جذب این دارو را کاهش می دهند. اثر وارفاین در صورت مصرف همزمان با سیپروفلوکساین افزایش می یابد. کینولون ها اثر ضد دیابت داروهای سولفونیل اوره یا سمیت کلیوی سیکلوسپورین را افزایش می دهند. جذب سیپروفلوکساسین در صورت مصرف همزمان با املاح آهن کاهش می یابد.سیپروفلوکساسین غلظت پلاسمایی تئوفیلین را افزایش می دهد.

1 ـ این دارو باید با مقدارکافی آب مصرف شود و در طول درمان نیز بیمار باید به اندازه کافی مایعات بنوشد. همچنین از قلیایی کردن بیش از حدادرار باید پرهیز کرد، چرا که خطر بروزپیدایش کریستال در ادرار با این دارووجود دارد. 2 ـ در طول مدت مصرف این دارو در انجام کارهایی که به مهارت نیاز دارند (به ویژه رانندگی )، باید احتیاط کرد. 3 ـ این دارو را باید با معده خالی مصرف کرد. 4 ـ در صورت بروز هرگونه واکنش روانی، نورولوژیک یا حساسیت مفرط بامصرف اولین مقدار مصرف دارو، مصرف آن را باید قطع کرد. موارد منع مصرف: این دارو در کودکان ونوجوانان به دلیل خطر بروز آرتروپاتی نباید مصرف شود.

راهنمائیهای عمومی
1- در صورت حساسیت به فلوروکینولون ها، غذاها، رنگ ها، مواد محافظ و حیوانات پزشک را مطلع سازید.
2- مصرف این دارو برای نوزادان و کودکان زیر 18 سال توصیه نمی شود زیرا باعث بروز مشکلاتی در رشد 
     استخوان ها می شود.
3- این دارو در سالمندان مطالعه شده است و عوارض جانبی متفاوتی با بزرگسالان مشاهده نشده است.
4- چنانچه دارو را به طور مرتب مصرف می کنید، در صورتی که یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید   
    به محض به یاد آوردن مصرف کنید ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد، از مصرف  
    این نوبت خودداری کنید و برنامه معمول دارویی خود را ادامه دهید و مقدار مصرف را نیز دو برابر نکنید.
5- در صورت مصرف هم زمان با سایرداروها بخصوص آمیودارون، آمی تریپتیلین، آموکساپین، استمیزول، 
    کلرپرومازین، سیزاپراید، کلومیپرامین، دزیپرامین، دوکسپین، اریترومایسین، فلوفنازین، هالوپریدول، 
    ایمیپرامین، نورتریپتیلین، پرفنازین، پیموزاید، پروکائین آمید، کینیدین، سوتالول، ترفنادین، تی اتیل پرازین، 
    تیوریدازین، تیزانیدین، تری فلوپرازین، تری فلوپرومازین، تری میپرازین، تری میپرامین، آکاربوز، آرسنیک 
    تری اکساید، کلورال هیدرات، کلروکین، کلاریترومایسین، دلاسترون، فلوکونازول، فلوکستین، فوسکارنت، گلی 
 
    کلازید، گلی مپیرامید، گلی پیزاید، گلی بوراید، گوآر گام، هیدروکینیدین، انسولین، انسولین آسپارت، انسولین 
    گلولیزین، انسولین لیزپرو، لیدوکائین، متفورمین، اکتروتید، پردنیزولون، رسپریدون، اسپیرامایسین،  
    سوکرالفافیت، سولفامتیزول، تئوفیلین، تولازامید، تولبوتامید، تری متوپریم، وازوپرسین، ونلافاکسین، آلومینیوم 
    کربنات، بازیک، آلومینیوم هیدروکساید، آلومینیوم فسفات، بتامتازون، کلسیم، کلسیم کربنات، کارپروفن،  
    کورتیکوتروپین، کورتیزون، سیکلوسپورین، دگزامتازون، دیکلوفناک، دیدانوزین، دیگوکسین، دی هیدروکسی 
    آلومینیوم آمینواستات، دروکسیکام، دولوکستین، اتودولاک، هیدروکورتیزون، ایبوپروفن، ایندومتاسین، آهن، 
    کتوپروفن، کتورولاک، منیزیم کربنات، منیزیم هیدروکساید، منیزیم اکساید، منیزیم تری سیلیسات، مفنامیک 
    اسید، ملوکسیکام، متیل پردنیزولون، نابومتون، ناپروکسن، الانزاپین، اکزاپروزین، اکسی فن بوتازون، 
    پارامتازون، فنی توئین، پیروکسیکام، پردنیزون، پروبنسید، رانیتیدین، روپینیرول، سولینداک، تنوکسیکام، 
    تولمتین، تریامسینولون، وارفارین، روی، زومپیراک، پزشک را مطلع سازید.
6- در صورت ابتلا به بیماری های مغزی و نخاعی، دیابت، اسهال، بیماری کبدی و کلیوی، کبدی، قلب و ریوی،  
     نقص عملکرد آنزیم گلوکوز-6- فسفات د هیدروژناز، حساسیت پوست به نورخورشید، التهاب زردپی و 
     میا ستنی گراو پزشک را مطلع سازید.
7- این دارو فقط برای درمان عفونت های میکروبی می باشد و برای درمان عفونتهای ویروسی مانند سرما 
    خوردگی های معمولی نباید استفاده شود.
8- برای از بین بردن کامل عفونت باید دارو را در کل مدت توصیه شده توسط پزشک مصرف کنید. در صورت 
     قطع مصرف دارو علائم بیماری دوباره باز خواهند گشت.
9- بهتر است این دارو را با یک لیوان پر از آب مصرف کنیــــد. مصرف چندین لیوان آب در طول روز مفیـــد 
      می باشد.
10- این دارو را می توان همراه با وعده های غذایی یا با معده خالی مصرف نمود.
11- این دارو هنگامی که غلظت ثابتی در خون یا ادرار داشته باشد بهتر اثر می کند. برای ثابت نگه داشتن غلظت 
 
      هیچ نوبتی را فراموش نکنید و هم چنین بهتراست نوبت ها را در اوقات تعیین شده مصرف کنید.
12- این دارو را نباید همراه با فرآورده های لبنیاتی و آب میوه های حاوی کلسیم مصرف نمود.
 
مصرف د ر بارداری و شیردهی
بارداری
مصرف این دارو در دوران بارداری در انسان مطالعه نشده است. لذا مصرف آن در دوران بارداری توصیه نمی شود. به هرحال چنانچه باردارید و یا  قصد بارداری دارید پزشک معالج را مطلع سازید.
 
شیردهی
ممکن است این دارو در شیر مادر ترشح شود. در عین حال چون این دارو باعث ایجاد مشکل در رشد استخوانها می شود مصرف آن در دوران شیردهی توصیه نمی شود.
 
موارد احتیاط
1- در صورت مصرف همزمان دیدانوزین، سوکرالفیت، آنتی اسیدهای حاوی آلومینیوم و منیزیم و مکمل های حاوی آهن و زینک این دارو ها را حداقل 6 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از سیپروفلوکساسین مصرف نمائید.
2- در بعضی از افرادی که این دارو را مصرف می کنند حساسیت پوست نسبت به نور خورشید افزایش می یابد. 
     در معرض نور خورشید قرار گرفتن حتی برای مدت زمان های کوتاه ممکن است باعث بروز عوارضی مثل 
    آفتاب سوختگی شدید، بثورات پوستی، قرمزی، خارش و تغییر رنگ پوست شود. هنگامیکه مصرف این دارو را 
    شروع می کنید:
• از قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید خصوصا بین ساعتهای 10 صبح تا 3 بعدازظهر خودداری کنید.
• از وسایل محافظ نور شامل کلاه و عینک آفتابی استفاده کنید.
 
• از ضد آفتابهائی که فاکتور محافظ پوست آنها 15 و یا بالاتر است استفاده کنید.
• نور لامپهای آفتابی یا سولاریوم نیز به هنگام مصرف این دارو مضر است. 
3- از نور مستقیم آفتاب یا نورهای مصنوعی شدید به مدت 5 روز بعد از مصرف این دارو دوری کنید.
4- این دارو ممکن است باعث خواب آلودگی، گیجی، منگی و کاهش هوشیاری شود لذا از انجام کارهائی که به 
    هوشیاری کامل احتیاج دارند مثل رانندگی یا کار با ماشین آلات سنگین خودداری کنید.
5- مصرف این دارو به ندرت باعث تحریک پذیری و یا حتی پاره شدن تاندون می شود. چنانچه بعد از ورزش در 
    یکی از تاندون ها مثلا مچ پا، پشت زانو و یا ساق پا، شانه، آرنج و یا مچ دست درد ناگهانی احساس کردید      
    مصرف این دارو را قطع کرده و پزشک را مطلع سازید. استراحت کرده و تا زمانی که پزشک از عدم آسیب  
    دیدن تاندون شما مطمئن نشده است ورزش نکنید.
6- چنانچه علائمی مانند درد، سوزش، ضعف، سوزن سوزن شدن و بی حسی را احساس می کنید مصرف این 
    دارو را قطع کرده و پزشک را مطلع سازید.
7- در صورت بروز حساسیت پوستی یا علائم دیگر آلرژی مصرف این دارو را قطع کرده و پزشک را مطلع 
    سازید.

شرایط نگهداری
1- دور از دید و دسترس کودکان نگهداری نمائید.
2- دور از نور و رطوبت ودر دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد نگهداری نمائید.
3- از نگهداری و مصرف داروی تاریخ گذشته خودداری کنید.
 

این دارو از راه خوراکی بخوبی جذب می شود، اما جذب آن درحضور غذا به تاخیر می افتد. پس از جذب به طور گسترده در اغلب بافتها و مایعات بدن منتشر می شود. دفع این دارو عمدت کلیوی است .

سیپروفلوکساسین ازمشتقات فلوروکینولون ها، یک ترکیب باکتریسید است که از طریق مهار آنزیم DNA ژیراز، دوباره سازی، ترجمه و ترمیم DNA باکتری را مهار می کند.

سیپروفلوکساسین دردرمان عفونتهای ناشی از باکتریهای گرم منفی (شامل سالمونلا، شیگلا، کمپیلوباکتر،نیسریا و پسودوموناس ) مصرف می شود.این دارو دارای اثرات متوسط بر علیه باکتریهای گرم مثبت (شامل استرپتوکوکوس پنومونی واسترپتوکوکوس فکالیس ) می باشد. کاربرداصلی دارو، در درمان عفونتهای تنفسی (به جز عفونت ناشی از استرپتوکوکوس پنومونیه )، عفونت مجاری ادراری،عفونتهای دستگاه گوارش (از جمله تب تیفوئید)، سوزاک و سپتی سمی ناشی ازمیکروارگانیسم های حساس می باشد.مقدار مصرف: خوراکی؛ در بزرگسالان و کودکان با سن بیش از 12 سال، در درمان عفونتهای مجاری تنفسی 750 ـ 250 میلی گرم دو بار در روز، در درمان عفونتهای مجاری ادرار500 ـ 250 میلی گرم دو بار در روز (100 میلی گرم دوبار در روز به مدت 3 روز در سیستیت حاد در زنان )، در درمان سوزاک 250 میلی گرم به صورت مقدار واحد در صورت وجود عفونت مقاوم، 500 میلی گرم ) در درمان عفونت پسودومونایی مجاری تنفسی تحتانی در فیبروز سیستیک، 750 میلی گرم دو بار در روز و در سایر عفونتها 750 ـ 500 میلی گرم دوبار در روز مصرف می شود. تزریقی؛ مقدار 400 ـ 200 میلی گرم دوبار، در طول 60 ـ 30 دقیقه (در عفونت پسودومونایی مجاری تنفسی تحتانی 400 میلی گرم دوبار در روز) انفوزیون وریدی می شود. این مقدار در درمان عفونتهای مجاری ادرار100 میلی گرم دو بار در روز و در درمان سوزاک 100 میلی گرم یکبار در روزمی باشد.

دوز و مقدار مصرف
 مقادیر ذکر شده در زیر مقدار متوسط مصرف می باشد و مقدار دقیق را پزشک تعیین می کند:
 
    بزرگسالان: 100 تا 750 میلی گرم هر 12 ساعت برای 3 تا 28 روز که بستگی به بیماری دارد.  
    عفونت های استخوانی و مفاصل برای حداقل 4 تا 6 هفته، سوزاک معمولا تک دوز 250 میلی گرم و سیاه زخم  
    معمولا 500 میلی گرم هر 12 ساعت به مدت 60 روز مصرف می شود.
 
 
کودکان تا18 سال: مصرف این دارو برای نوزادان، کودکان و نوجوانان به جزء سیاه زخم توصیه نمی شود. برای سیاه زخم معمولا 15 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن هر 12 ساعت توصیه می شود.